یزدان ابرو درهم کشیده پفی کرد و پلک هایش را گشود :

ـ بلندشو بیا اینجا بخواب …………… اصلاً مگه خودت چقدر هیکل داری که به بیشتر از این فضا جا برای خواب احتیاج داشته باشی ؟ بیا ببینم .

گندم سمت کاناپه رفت و لبه اش نشست و نگاهش را از او نگرفت :

ـ نمی خوام ، همینجا می خوابم .

یزدان نچی کرد :

ـ اون کاناپه ابر نداره گندم . تا صبح بدنت روش خشک میشه .

ـ نه خشک نمیشه . خوبه .

یزدان حرصی از او ، پشتش را به او کرد و روی آن یکی شانه اش خوابید …………….. آنقدر خسته بود که بیشتر از یکی به دو کردن با گندم ، به خواب احتیاج داشت .

ـ هر جا دوست داری بخواب …………… فقط دلم می خواد فردا که بلند شدی بگی اینجام یا اونجام درد می کنه ، گرفته ، خشک شده . اون وقت من می دونم با توی زبون نفهم . من تحمل ندارم جلوی خودم نیروی بی مصرف ببینم .

ـ باشه .

ـ چراغم خاموش کن .

#part823

#gladiator

گندم نگاهش را از او گرفت و به سمت پریز برق رفت و با خاموش کردن چراغ ، تمام خانه در سکوت و تاریکی مزخرفی فرو رفت .

دلش می خواست همچون همیشه یزدان را صدا بزند تا اندک نوری برایش فراهم کند تا بتواند به سر جای قبلی اش برگردد . اما می دانست یزدان آنقدر از دستش حرصی و عصبانی است که اگر صدایش بزند هم هیچ جوابی از او نمی گیرد .

آرام با قدم هایی که حتی مطمئن نبود کجا می گذاردشان به سمت کاناپه راه افتاد و با برخورد ساق پایش به کاناپه ، لبه آن نشست و خودش را رویش دراز کرد و سعی کرد به تاریکی در خانه عادت کند .

با حس و حال بدی در جایش تکانی خورد و روی شانه دیگرش خوابید . یزدان درست می گفت . این کاناپه حتی ابر درست و حسابی هم نداشت که بشود راحت رویش دراز کشید و خواید .‌

وضع کاناپه آنقدر خراب بود که حتی وقتی رویش می نشستی انگار نشیمنگاهت مستقیماً بر روی چوب می نشست ، نه بر روی ابر .

نیم ساعت چهل دقیقه ای را از این دنده به آن دنده شد بلکه بتواند روی این مبل خراب خوابش ببرد . کلافه از دردی که در شانه اش نشسته بود ، از روی مبل بلند شد و نشست و شانه اش را مالید .

نگاه عادت کرده به تاریکی اش را به سمت مبل کشید …………… مطمئن بود با این وضع خراب مبل تمام عضلات بدنش تا صبح خشک و گرفته خواهد می شود …………… آن وقت او می ماند و یزدانی که مطمئناً دیگر از خشمش در امان نخواهد ماند .

#part824

#gladiator

با شک و دو دلی نگاهش را به سمت یزدان که پشتش را به او کرده بود کشید . حرکت آرام شانه اش که با هر نفس عمیقی که می کشید آرام بالا و پایین می شد ، می گفت که او خیلی وقت است که به خواب رفته .

هر چند با آن ساعت های طولانی که یزدان رانندگی کرده بود و پشت فرمان نشسته بود ، بعید نبود که الان از خستگی بیهوش شده باشد .

با شک و دو دلی نگاهش را به سمت یزدان و جای خالی کنارش انداخت و تنش بی اختیار مور مور شد .

به آرامی از جایش بلند و با پنجه هایی که در هم فرو برده و بهم می فشرد به سمت دشک قدم برداشت و بالا سرش ایستاد .

استرس در تنش نشسته بود و هیجان عجیب غریبی زیر پوستش جا خوش کرده بود .

باز نگاهش را به سمت جای خالی کنار او کشید . شاید اگر جمع و جور می خوابید می توانست مانع برخورد تنش با تن یزدان شود …………… البته اگر بلافاصله بعد از گرم شدن پشت پلک های بسته شده اش ، باز اختیار دست و پایش را از دست نمی داد و جفتک نمی پراند .

آرام و با کمترین تحرک لبه دشک نشست و رو به شانه های او دراز کشید ………… نمی خواست حرکاتش باعث بیدار شدن او شود .

کف دستانش را روی هم قرار داد و زیر سرش گذاشت و چشمانش را روی شانه های پهن او که در فاصله ده بیست سانتی اش قرار داشت چرخاند . از این فاصله به خوبی می توانست اسکار های ریز و درشت زیر تتو ققنوسش را در همان تاریکی اطاق که با اندک نور مهتاب روشن شده بود ببیند .

#part825

#gladiator

رویش نه پتویی بود و نه در زیر سرش خبری از متکا بود ………….. اما همین که زیرش نرم بود ، کفایت می کرد .

آرام پلک بست و نفهمید که کی پلک هایش گرم شد و خواب در بر گرفتش .

نمی دانست چند دقیقه و یا چند ساعت است که خوابیده …………… خواست بچرخد و روی شانه دیگرش بخوابد که با حس جسم درهم مچاله شده ای در پشت سرش ، پلک گشود و گردن بالا کشید و با همان چشمان خواب آلودش نگاهی به پشت سرش انداخت .

توانست در آن تاریکی اندک روشن شده با نور مهتابی که از شیشه پنجره ، داخل خانه آمده بود ، گندمی که پشت سرش خوابیده بود را ببیند .

تکانی به عضلاتش داد و از جایش بلند شد و ابرویی درهم کشید …………. زیر سر گندم نه متکایی بود و نه رویش پتویی .

نچی کرد و کامل به سمت او چرخید و آرام دست به دور کمرش حلقه کرد و او را به آرام ترین شکل ممکن بیشتر به سمت خودش کشید و با خیال جمع تر شده ای که تن گندم حالا کاملاً بر روی دشک قرار گرفته کنارش و رو به او به پهلو دراز کشید و دست چپش را آرام از زیر سرش رد کرد و سرش را بر روی بازویش قرار داد و با دست آزاد دیگرش پتو را تا شانه هایش بالا کشید و تن او را زیر پتو پنهان کرد و دست راستش را به دور کمرش حلقه کرد و او را بیشتر میان حصار سینه و بازویش پنهان کرد و پایش را طبق معمول روی پاهای جفت مانده در کنار هم او انداخت و اینگونه پاهایش را قفل کرد .

#part826

#gladiator

در حالی که زیر لب آرام آرام غرغر می کرد ، دستش را به دور کمر او تنگ تر نمود و پلک هایش را بست :

ـ دختره تخس . همون اول که بهش میگم بیا اینجا کنار من بخواب ، با من چونه میزنه نمیاد …………. همینکه من می خوابم میاد پشت سرم بدون متکا و پتو می خوابه .

و بعد از اطمینان از راحت و گرم بودن جای او ، آرام به خواب رفت .

با بلند شدن صدای آلارم ساعت مچی هوشمند لمسی اش ، پلک هایش لرزی برداشت و خیلی سنگین از هم بازشان کرد …………. گندم هنوز هم همانطور میان آغوشش بدون کوچکترین تغییری خوابیده بود .

به آرامی دست از زیر سر او بیرون کشید و متکای زیر سر خودش را به سر او نزدیک کرد و زیر سرش فرستاد .

گندم انگار که از این تکان های ریز او بد خواب شده باشد ، ابرویی درهم کشید و سر جلو کشید و پیشانی به سینه او چسباند و دوباره آرام گرفت و به خواب رفت .

یزدان لبخند یک طرفه ای به این حرکت او زد …………. کارش دقیقاً شبیه همان جوجه مرغ هایی بود که تا سرشان را به زیر بالا و پر مادرشان فرو نمی کردند ، نه صدایشان می افتاد و نه آرام می گرفتند .

ضامن کوچک کنار ساعت مچی اش را فشرد که زنگ صدایش بی افتد …………… زمان مناسبی برای حمام کردنش داشت و گندم هم می توانست در این تایم به خوابش ادامه دهد .