از ساختمان خارج شدند

دلارای با صدایی لرزان ادامه داد:

_و منم هر تصمیمی بگیره بهش احترام میزارم

مانیا بهت زده گفت:

_اون ماشین آلپ ارسلان نیست ؟!

صدای مردانه ای از پشت سر گفت:

_چرا خودشه! تنهامون بزار

هر دو سمت ارسلان برگشتند

تیپ اسپرت آبی رنگی زده بود و بر خلاف دلارای آراسته بود

دلارای نگاهش را دزدید:

_چی میخوای؟اینجا چیکار می کنی؟

مانیا اضافه کرد:

_شما تعقیبمون می کنید؟!

ارسلان حتی نگاهش هم نکرد:

_تنهامون بزار گفتم! من میرسونمش

مانیا با اخم رو به دلارای گفت:

_دلی من ماشین میگیرم ،جلو تر منتظرتم

ارسلان بحث شان را قطع کرد:

_میرسونمش

دلارای بی توجه به او گفت:

_باشه مرسی،زود میام

مانیا که دور شد ارسلان نزدیک آمد

پوزخندش می گفت از همه چیز خبر دارد:

_خب؟

_چی میخوای؟

_داشتی می گفتی به تصمیم کی احترام میذاری؟!

دلارای بدون ترس نگاهش کرد:

_هومن! نامزدم و به زودی شوهرم

ارسلان با تمسخر به ساختمان اشاره زد:

_برای گول زدن همون نامزد اومدی اینجا؟!

دلارای سکوت کرد و ارسلان جلو آمد

دستش را نوازش وار روی صورت دخترک کشید:

_فکر نکردی شاید حتی اگر اونم درست کنی بازم یکی پیدا بشه به اون به اصطلاح نامزدت همه چی رو بگه؟!

دلارای خودش را عقب کشید

گرمای دستانش را نمی خواست

_داری تهدیدم میکنی؟!

_دارم راهنماییت میکنم

_که چی بشه؟

_که برگردی پیش کسی که بخاطر بودن کنارش مجبور نیستی بری ترمیم بکارت!

دلارای نگاهش کرد

میخواست برگردد؟!

نا خواسته زمزمه کرد:

_یک روز آرزوم بود الپ ارسلان ملک شاهان ازم چنین درخواستی کنه

اشک هایش روی گونه هایش سقوط کرد:

_که بخواد برگردم ، که بخواد بمونم ، که بخواد منو داشته باشه

حاضر بودم جون بدم برای چنین لحظه ای اما الان…..

الان میدونم همه چیز سرابه ارسلان
تا زمانی که باهات باشم عذابم میدی

ارسلان کلافه و عصبی غرید:

_برگرد ! این بار فرق می کنه

دلارای با گریه خندید

فکرش را هم نمیکرد روزی ارسلان از او بخواهد بماند و او جواب منفی دهد