ـ من هیچ وقت تو هیچ مهمونی شرکت نکردم ……….. هیچ وقتم از اینکه شرکتم ندادن ناراحت و سرخورده نشدم . می دونی چرا ؟ چون همیشه همه من و به چشم یه موجود اضافی ، یه کلفت ، یه بدبختِ هیچی ندار که حق شرکت تو هیچ مهمونی رو نداشته ، دیدن ……….. اما وقتی پیش تو اومدم ، فکر کردم تمام اون روزای سخت و نکبت بارم تموم شده ………. فکر کردم با وجود تو ، دیگه اون آدم سابق نیستم ……….. فکر کردم دیگه هیچ کس من و به چشم اون موجود اضافی نمی بینه …………. اما نمی دونستم خود تو …………

و با لرز افتادن صدا و تار شدن نگاهش ، حرفش را نصفه و نیمه رها کرد و لبش را بر روی هم فشرد و دستانش را مشت کرد .

حس و حالش مزخرف ترین حس و حال دنیا بود ………. حس می کرد تمام آن دنیای دخترانه و بزرگ و زیبایی که با یزدان برای خودش بنا کرده بود ، با همین یک جمله یزدان بر سرش ویران شد و خراب شد .

یزدان که در حال خروج از اطاق او بود ، با شنیدن حرف های گندم قدم هایش از حرکت افتاد و آرام به سمت گندمی که با چانه و ابروان درهم فرو رفته از بغضی که لجوجانه اجازه شکستن به آن نمی داد ، میان اطاق ایستاده بود و نگاهش می کرد ، چرخید ……….. از شنیدن حرف های گندم هم متعجب بود و هم بهت زده .

به سمتش قدم برداشت و مقابلش ایستاد . گندم با حس و حال بدتری نسبت به ثانیه های قبل سرش را پایین انداخت و نگاهش را از او دزدید ………… یزدان سری به سمت چپ متمایل کرد و نگاه موشکافانه اش را در صورت دلگیر او چرخاند و دست زیر چانه او انداخت و سرش را آرام اما با اندکی زور بازو و اجبار بالا آورد ………….. نگاه مستقیمش را می خواست ………… تمام توجه و نگاه و حواس شش دنگ او را .

ـ خودت خوب می دونی که تو الان تبدیل شدی به تمام دنیای من ………….. خوب می دونی که با همه عالم و آدم برای من فرق داری ………… اصلا از همون چند ماهگی که تو رو میون قنداق به اون قبرستون آوردن و چشم من برای اولین بار به تو افتاد ، برای من با عالم و آدم فرق کردی …………. می دونی چرا ؟ چون با تمام سن کمم حس کرده بودم تو با تمام بچه های اون قبرستون فرق داری ……….. کوچولو بودی و معصوم و صد البته بی دست و پا و مظلوم …………. همینا باعث شد که مثل یه نگهبان بیست و چهار ساعته لحظه به لحظه حواسم به تو و دور و اطرافیانت باشه که یه وقت کسی فکر خامی درباره تو نداشته باشه ………… که یه وقتی کسی قصد اذیت و آزارت و نداشته باشه .

گندم با بغضی بالاتر آمده و ابروانی که دیگر محسوسانه از بغض در گلویش به لرز افتاده بود ، نگاهش کرد ……….. مو به موی حرف های یزدان راست بود و صادق ………… یزدان همیشه اول او و خواسته هایش را می دید ، بعد خودش را .

اصلا همیشه اول گندم بود ، بعد یزدان .

یزدان ادامه داد :

ـ گندم ، این یزدانی که جلو تو ایستاده دیگه اون یزدان چند سال پیش نیست ………….. این یزدان پوست انداخته ، وحشی شده ، درنده شده ، بی رحم شده …………… اما می تونم قسم بخورم فقط یه چیز داخل وجودش تغییر نکرده ……….. اونم حس و حالش نسبت به تو هستش …………. این یزدانی که داره با این آرامش با تو حرف می زنه و نازت و می کشه رو هیچ کدوم از آدمای این عمارت به چشم ندیدن ……….. من نمی تونم ازت حمایت نکنم ، نمی تونم نسبت به تو بی تفاوت باشم …………… نمی تونم ببینم یکی به تو نظر خاصی داره و من هم هیچ غلط خاصی نکنم …………. من اگه حرفی می زنم ، اگه چیزی می گم ، اگه مخالفتی می کنم فقط به خاطر تو هستش . نه هر چیز مزخرف دیگه ای . نمی خوام باعث شم کسی بهت صدمه ای بزنه ………. این مهمونی جای خوبی برای تو نیست گندم .

گندم ناتوان از کنترل احساسات به غلیان افتاده اش ، قطره اشکی روی گونه اش لیز خورد و پایین رفت ………. ذره ذره حرف های یزدان را قبول داشت ………… حرف های یزدان توجیه نبود ، تنها حقایقی بود که او سال ها از نزدیک حسش کرده بود و با آن زندگی نموده بود ………… یزدان سال ها همچون بادیگاردی بی جیره و مواجیب و یا بدون کوچکترین خواسته ای و یا منتی ، تنها از او مواظبت و حمایت کرده بود .

بدون آنکه نگاهش را از چشمان او بگیرد ، جلوتر رفت و دست سالمش را دور گردن یزدان انداخت و پیشانی اش را به سینه او چسباند و پلک بست .

ـ خوبه که تو فقط با من خوبی یزدان جون .

یزدان لبخند نیم بندی زد و به آرومی دستش را بالا آورد و دور شانه گندم حلقه نمود و او را به سینه اش فشرد و روی سرش را بوسه زد .

ـ گندمی که من می شناسم حسود نیست .

گندم هم میان بغضی که هنوز هم میان حلقش جای گرفته بود ، پیشانی از سینه او جدا کرد و سرش را بالا آورد و در چشمان اویی که انگار نزدیک تر از ثانیه های پیش به نظر می رسید ، نگاه کرد و خندید …….. خنده ای توأمان با بغض :

ـ حال که قراره من تو این اطاق تنها بمونم و تو این مهمونیت شرکت نکنم ، باید یه جوری سر گرمم کنی .

یزدان با دست دیگرش تره مویی که رها گوشه پیشانی اش افتاده بود و را با دست دیگرش گرفت و پشت گوشش فرستاد و نگاهش را در اطاق گندم چرخاند ………….. در این اطاق برخلاف اطاق مجهز خودش ، خبری از تلویزیون و سیستم صوتی تصویری نبود .

ـ روز مهمونی نوت بوکم در بست در اختیار تو . می تونی هر فیلم و سریالی که دوست داری با اون ببینی .

ـ چی چی بوک ؟

ـ نوت بوک .

ـ حالا این چی هست .