آنا پشت به من بود

+ آنا جونم؟!

روشو برگردوند آخی آنا گریه کرده بود

آنا: جون آنا

+ میدونم خبر داری دارم میرم میخوام یه خدافزی کوچولو کنم

میدونی که برا همیشه نمیرم

نبینم مثل سارا همه جا رو آبیاری کنی هی زرت و زرت اشک بریزی

اومد بغلم کرد هی رو سرم دست میکشید

آنا: دختر قشنگم آخ باورم نمیشه داری میری؟!

آخ یادم میاد اون روزا چجوری با مقنعه کج و کوله میرفتی مدرسه میگفتی آنا نترس من میام سریع نمیزارم گرگا بخورنت

یه بوس میکردی رو لپم میگفتی آنا یه خدافزی کوچولوئه

نبینم دختر اونجا زیاد بمونی منو گرگا میخورن

دیگه آنا گریه دوتامونو راه انداخت

+ مگه من میزارم کسی تورو بخوره میام آنا زیاد نمیمونم خودت میدونی برا چی میخوام برم

آنا منو از خودش جدا کرد گریه هامو پاک کرد

آنا: پاک این مرواریدارو نبینم گریه کنی

اینا حیفن از چشمای خوشگل تو بیان پایین

میدونم میای

مگه میتونی نیای

فقط به هدفت برس به اون چیزی که میخوای

حواست کلی به خودت باشه

+ میگم من میخوام بدون اینکه کسی بفهمه برم

پروازم شبه ولی دقیق نمیدونم کیه

اگه منو ندیدن ناراحت نشین

میدونید خیلی دوست دارم هیچ وقت یادم نمیره جفت تونو

دیگه سه تایی همو بغل کردیم اونام چیزی نگفتن که چرا میخوام بی خبر برم

درکم میکردن

دیگه از همون موقع تا موقع خواب ور دلشون بودم

شبم موقع خواب اومدن کنارم خوابیدن

تا خود صبح از همه جا گفتیم کی نبود که پشتش غیبت نکرده باشیم

صبح به یه حالت کرختی بیدار شدم

یه خمیازه بلند و درازی کشیدم

که حلقم کلاً معلوم بود

نه سارا کنارم خواب بود نه آنا

دوتاشون نبودن

با لباس خواب عروسکی با یه شال صورتی بدون اینکه دست و صورتمو بشورم

رفتیم تو آشپز خونه

+ سلام بر بانوان قلب خانه

دوتاشون مشغول درست کردن صبحونه بودن

سارا: سر بر خنگ خانه

آنا: عه سارا دخترمو چیکار داری

سلام مادر بیا بشین صبحونه

چرا دست و صورتتو نشستی

لباسم که عوض نکردی؟!

+ بیدار شدم دیدم نبودین

دیگه اومدم پیشتون ببینم بدون من خوش میگذره

همین طور که صورتمو آب میزدم بلند بلند حرف میزدم اذیتشون میکردم

دیگه حوصله ام نشد لباسمو عوض کنم

+ آنا جونم سارا بیاین صبحونه بخوریم

آنا: گشنته؟! بزار برا تو صبحونه بدم بخوری

ما زودتر تو خوردیم

+ چرا خبرم نکردین منم باهاتون بخورم

چجوری از گلوتون پایین رفت

سارا: سلیطه بازی در نیار

خواب بودی من میخواستم بیدارت کنم

آنا دلش نیومد بیدارت کنه

گفت بزاریم بیشتر بخوابی

بیا کوفت کن

خودتو نکش

+ آخ سارا من دستم به تو فتنه گر نرسه اسمم مارال نیست

بیا خودتم کوفت کن

آخ چجوری برم دلم تنگ میشه؟!

یه صدایی اومد لقمه ای که گرفتم تو دستم خشک شد

کوروش: خوب نرو وقتی دلت تنگ میشه

چه قدر این جمله رو با با حس مظلوم و معصوم گفت دلم براش سوخت

سارا: آقا میخواستیم صبحونه تونو براتون تو اتاقتون بیارم

چون دیشب تا دیر وقت بیرون بودین گفتیم بیدارتون نکنیم

اومد رو صندلی رو به رو من نشست

آخ چقدر با تیشرت طوسی با اون شلوار گرمن خوشگل شده بود بهش میومد

کوروش: اگه زحمتی نمیشه صبحونه مو همینجا بیارین

ممنون میشم

کوروش هی نگام می‌کرد هی پوزخند می‌زد

نمیدونم چش بود

سرمو انداختم پایین یدفعه یادم اومد با چه وضعی جلوش نشستم

آخ مارال دختر با لباس خرسی و شلوارم که گل گلی و شال صورتی

چیکار کنم حالا

چجوری برم بالا وای خدا اینم سوتی دادم

کوروش: مارال میشه یه چایی برام بیاری؟!

+ چشم الان میارم

چیز دیگه میخواین درست کنم؟!

کوروش: نه فقط بیا با هم صبحونه بخوریم

مگه الان داشتیم چیکار میکردیم

براش یه لیوان چایی بردم

گذاشتم کنارش رو میز

سر جام نشستم عجیب بود نه سارا بود نه آنا دوتاشون غیب شون زده

کجا رفتن یه دفعه؟!

کوروش: لباست چه خوشگلن

مثل پلنگ صورتی شدی

+ وای تورو خدا نگین میخواستم عوض کنم نشد

هی میخندید

کوروش: رسمی حرف نزن لطفاً

بعدشم رفتی اونجا از اینا نپوش

بهم قول بده

+ باش روز آخری رسمی حرف نمیزنم

مگه بده از اینا بپوشم؟!

مسخره ام میکنن؟!

کوروش: آره مسخرت میکنن

دیگه نپوشی

بهم قول ندادی مارال

+ باشه بابا قول نمیپوشم

چرا حس میکنم تو نگاهش یه غمه که به هیچکس نمیگه یه چیزی که دوست نداره کسی بفهمه

امروز خیلی مظلوم شده بود هم آروم اگه مثل قبل بود حتماً یه کاری میکرد

کوروش: مارال بعد صبحونه ات بیاد تو اتاقم کارت دارم

+ باش

پا شد رفت هیچی نخورد فقط همون چایی که من دادمش خورد رفت