با فکر هایی که تو فکرم بود لبخندی روی لبم اومد که امید اومد و جلوم وایساد

امید:میدونی چه خبر شده؟

_نه چی شده؟

امید:کیانا یه سری دری وری درموردت گفته که خوب نیست ولی اگه راست گفته باشه میرم طرفو میکشم

_هی هی اینقدر تند نرو بگو ببینم چی گفته

امید:گفته که ازدواجت اجباری بوده و تو و خانوادت پسره رو مجبور به ازدواج کردید و پسره در به در دنبال کار های طلاقه ولی تو هر دفعه با یه روشی جلوش رو میگیری و پسره بدجوری ازت متنفره

با شنیدن حرف های امید عصبی شدم و سریع از جام بلند شدم که امید ترسیده یک قدم رفت عقب

_اون ……خورده که اشکان از من متنفره

حتی تصورشم وحشناک بود. تمام حال خوبم که به خواطر حرف های عسل بهم تزریق شده بود با حرف های امید از بین رفت.

امید رو کنارش زدم و راه افتادم سمت کلاس میدونستم این ها کار کیه کار اون امیر بیشعوره چون تو بچه های دانشگاه به غیر از عسل فقط اون از ازدواج اجباریم باخبر بود به خواطر همینم بود که بعد از اینکه دستش رو شد از دانشگاه نرفت چون میخواست منو جلوی همه خار کنه. هه کور خونده

وارد کلاس شدم و خیلی سری کیانا رو که وایساده بود رو برگردوندم سمت خودم و یقه شو گرفتم و کشیدمش سمت خودم

_چی پشت سر من زر زر کردی هان؟

کیانا که عصبانیت منو دید پوزخندی زد و گفت:مگه دروغ گفتم؟

یقه شو اینقدر محکم گرفتم که راه نفسش بسته شد

_معلومه که دروغه این تو بودی که همیشه دنبال شوهر من بودی و میرفتی التماسش میکردی که…..

کیانا پرید وسط حرفم

کیانا:خف…فه….شو

هه به خواطر کمبود اکسیژن نمیتونست خوب حرف بزنه. پوزخندی زدم و گفتم

_چیه نکنه خجالت کشیدی پس بلند تر میگم این خانم هر روز بلند میشده میرفته دم در خونه شوهرم ولی شوهرم بهش محل نمیداده که اونم از همون جا داد میزنه و اشکان رو صداش میزده جوری که همه ی همسایه های اون دور و بر میشناسنش و بعضی وقتا هم که شوهرم داشته از سر کارش بر میگشته جلوش رو میگرفته و التماسش میکرده اما خب اشکان بهش علاقه ای نداشته چون اون منو دوست داشته و داره و حالا هم داره میسوزه که ما با هم ازدواج کردیم داره دری وری میگه…..

صورت کیانا سرخ شده بود که دستی شونه هامو گرفت و کشید عقب که دستام از یقه ی کیانا جدا شد . کیانا یه نفس عمیق کشید و بعد به سلفه افتاد عصبی برگشتم ببینم که کی جلوی منو گرفته که دیدم امیره و از اینکه اون بهم دست زده بود چندشم شد اما خیلی سریع دستمو بردم بالا و یدونه محکم زدم تو گوشش که سرش خم شد انگشت اشاره مو گرفتم جلوش و گفتم

_هیچوقت..دیگه هیچوقت به من دست نزن که حالم بهم میخوره بعدم تو این دری وری ها رو بهش گفتی نه؟ اونم چون به هدفت نرسیدی؟ فقط بخواطر پول؟ پولای آقاجونم که اونارو بالا بکشی و یه لیوان آبم روش هانننننننن؟؟؟؟؟؟؟؟؟

امیر صداش لرزید و گفت:بخدا کار من نبود

_حنات دیگه پیش من رنگی نداره آقاا

و بعد عصبی ازش رو برگردوندم که دیدم استاد حیدری اومده تو کلاس و داره بهم نگاه میکنه

ایشششش حتما این باید منو تو این وضعیت میدید؟ همینجوریش هم باهام لجه

بهش محل ندادم و کیفمو چنگ زدم و از کلاس زدم بیرون و به صدا کردن های عسل و امید توجه نکردم.

از دانشگاه خارج شدم و وارد خیابون شدم و قدم زنان راه افتادم سمت خونه. پیاده روی بهم آرامش میداد ولی این بار آرامشی در کار نبود چون با یادآوری کیانا و امیر عصبی تر میشدم و حس میکردم در مقابل اون حرف ها من هیچکاری نکردم. ای کاش یکم کیانا رو میزدم تا دلم خنک بشه. آخ آخ چقدر پشیمونم

اینقدر عصبی بودم و با خودم کلنجار رفتم که نفهمیدم چجوری رسیدم خونه. وارد خونه شدم و درو بستم.

رفتم تو اتاقم و لباس هامو عوض کردم و برعکس هر دفعه که موهامو دم اسبی میبستم این بار موهامو دو طرف سرم بافتمشون که خیلی بهم اومد. دلم میخواست یه آرایش کامل کنم اما خب ضایع میشد که یه شبه اینقدر تغییر کنم پس بیخیال آرایش شدم و از اتاق اومدم بیرون و رفتم تو آشپزخونه و مشغول درست کردن کتلت شدم که باعث آروم شدن اعصابم شد

کارم که تموم شد گاز رو خاموش کردم و مشغول چیندن میز شدم که صدای در خونه بلند شد. دلم میخواست برم استقبالش اما همونجا موندم و میز رو چیندم و بعد که کارم تموم شد سرمو بلند کردم که دیدم اشکی به دیوار تکیه داده و دست به سینه نگام میکنه و لباسشم عوض کرده

با دیدنش ضربان قلبم رفت بالا. لبخندی زدم و گفتم:اگه آشپزی من افتضاح نیست بفرما شام

اشکی هم نامردی نکرد و گفت:البته که آشپزیت افتضاحه اما من امشب بدجوری هوس کتلت کردم

و بعد تکیه شو از دیوار گرفت و اومد سمت میز و خواست بشینه که

_حالا که آشپزیه من افتضاحه پس چرا میخوای بخوری؟

اشکی:گفتم که هوس کتلت کردم تو هم زود باش بشین بخور اینقدر حرف نزن

نشستم و بهش نگاه کردم آخه من عاشق چیه تو شدم؟ غرورت یا این یه دنده بازیات؟

اشکی:منو نخور کتلت رو بخور

_هان؟

اشکی:میگم بخور

_باشه

آخه چرا من اینقدر ضایع بازی در میارم؟