در رو باز کرد و با خنده نگاهم کرد
_خوبی؟ کلیه و مثانه ات چی سالمن؟ فشار نیوردی بهشون؟
بزور خندمو قورت دادم و زدمش کنار
_نه فقط گشنم بود معدم یکم دیگه جیغش در میاد
رفتم سمت آشپزخونه که ، سفره صبحونه پهن بود و مشخص بود خودش خورده
_نظرت چیه قبل نشستن پا سفره پاشی بری دست و صورتتو بشوری؟
_نظرم منفیه
_عا عا گزینه اشتباه بود ، پاشو وگرنه نمیذارم یه لقمه هم بخوری
چپ چپ نگاش کردم و غر زدم
_نه به دیشب که نمیذاشت چیزی نخورم بزور ریخت تو حلقم غذارو ، نه به الان که میگه نمیزارم صبحونه بخوری ، دو قطبی چیزی هستی؟
_دیشب مجبور بودم با بچه غرغرو و زشتک کنار بیام
_زشتک؟
_آره ، قشنگ صفت مناسبیه برات
_درست می‌فرمایید
بالا سرم وایساده بود و قصد کوتاه اومدن نداشت ، کلاف نفسمو دادم بیرون و بلند شدم رفتم سمت دستشویی ، سریع دست و صورتمو شستم برگشتم ، نشسته بود رو مبل و سرش تو گوشی بود با آرامش نشستم صبحونه ام رو خوردم ، وسایل رو شستم گذاشتم سر جاش
یکم این پا و اون پا کردم واسه زدن حرفم اما در نهایت رک میگفتم بهتر بود
_من از تهران زدم بیرون که تنها باشم ، اممم اگه مشکلی نیست این سه روز که اینجام میخوام تنها باشم ، مشکلی پیش بیاد زنگ میزنم .
یکم نگران بودم بهش بر بخوره اما درست ترین کارر همین بود ، درسته بهش اعتماد داشتم و ثابت کرده بود چشم پاکه و حد شناسه ، اما درست نبود اینجا بمونه و ترجیح میدادم نباشه
_نه مشکلی نیست ، اینطور بهتره کمی خودت رو پیدا میکنی ، اگه مشکل داشتی هر ساعتی بود زنگ بزن ، خجالت کشیدن و معذب بودن و اینارو هم کلا بزار کنار .

سوییچش و کتش رو برداشت و بعد خداحافظی زد بیرون ، با رفتنش در رو قفل کردم قسمت حریر پرده هارو کشیدم که زیاد قسمت خونه مشخص نباشه ، شالی که نقش تزئین داشت بیشتر رو از روی سرم برداشتم موهامو باز کردم و رفتم سمت مبل سه نفره و بزور خودمو جا دادم و دراز کشیدم ، باید خودم رو جمع میکردم ، شاهین نبود ، تکیه گاه مو از دست داده بودم ، همراهمو از دست داده بودم، جاش همیشه تو قلبم بود و میمونه ، نبودش درسته مثل خلأ ، اما باید کنار بیام ، به زندگیم برسم ، زندگی جاری بود و بخاطر درد و غم و مشکلات من ثابت نمیشد ، با گذشت زمان هم فراموش نمیشه فقط میشه یه عادت قدیمی ، و صد البته تو بیشتر کنار میای و قوی تر از قبلت شدی .
دلم کاغذ و قلم میخواست و کتاب اما نبود ، ترجیح میدادم جا اینکه زنگ بزنم از رادان بخوام خودم برم بگیرم ، سمت اتاق رفتم و نگاهی به لباسا که برام خریده بود کردم ، یادم باشه پولشو برگردونم ، هم پول اجاره کلبه هم وسایل ،
لگ مشکی و لی و کرم بود با چندتا مانتو چندتا شومیز و سه تا پیرهن مردونه ، دقیقا از هرچیز سه تا گرفته بود ، لگ مشکی با پیرهن مردونه چهارخونه طوسی و بنفش پوشیدم یه کلاه مشکی که مشخص بود از خوده رادانه برداشتم گوشیم رو برداشتم ، قصد داشتم خودم برم خرید که یادم اومد نه کارتی باهامه نه چیزی ، اعصابم بشدت ریخت بهم ، دوس نداشتم به رادان بگم اما چاره ای نبود بنابراین بهش پیام دادم
_سلام ، من یه سری وسایل نیاز دارم اما متوجه شدم کارتو پولی کلا همراهم نیست ، اگه زحمتی نیست واسم بگیری بیاری .
وسایلی که میخوام دفتر ، خودکار و مداد ، هندزفری و در نهایت یه کتاب .
هندزفریم همراهم نبود و سخت بود ، تا اومدن رادان تصمیم گرفتم یکم تو جنگل قدم بزنم ، تو سر سبزی و قشنگی جنگل ، کلیدارو برداشتم و زدم بیرون ، موقعی که داشتم وارد جنگل میشدم برای خودم نشونی گذاشتم گم نشم ، قدم میزدم و کیف میکردم از این سرسبزی ، زیر یکی از سایه های درخت نشستم و آهنگی با گوشیم پلی کردم و زل زدم به آسمون آبی روشن ، به طبیعت بکر
با ویبره گوشیم نگاهی به صفحه اش انداختم ، رادان بود
_میگیرم برات میارم ، نهایت تا ۲ساعت دیگه میرسه دستت
_باشه ، مرسی از لطفت .
ناراضی بودم از اینکه داشت همه هزینه هارو انجام میداد حتما باید برمیگردوندم پولشو .
چشمام رو بستم و سرمو تکیه دادم به درخت و گوش دادم به صدای پرنده ها ، واقعا جای بکری بود و نمیخواستم از لذتش محروم شم .
وقتی به کلبه برمیگشتم کلی وقت داشتم واسه فکر کردن واسه زندگیم .
حدود دو ساعت بود از کلبه زده بودم بیرون ، بهتر بود برگردم امکان داشت رادان بیاد و نگران شه بخصوص که آنتنم کم بود و ممکن بود بپره ، بلند شدم لباسامو تکوندم راه افتادم ، از طریق نشونه هایی که گذاشته بودم خیلی زود راهو پیدا کردم و بله ماشین رادان رو دیدم نگاهی به گوشیم کردم آنتنم الان اومده بود و چندتا میس کال داشتم ، اوه .
رفتم سمت در که دیدم هی از پنجره ها نگاه میکنه و صدام میکنه
حق داشت ، مسئولیت قبول کرده بود و منه سر به هوا رو اورده بود
_رادان اینجام
جوری برگشت سمتم و خیالش آسوده شد ، که از خودم ناراحت شدم که این همه نگرانش کرده بودم
_ببخشید نگرانت کردم ، تو جنگل بودم و حواسم به ساعت نبود

_واقعا به بی عقلیت شک کردم ، حداقل میگفتی من انقدر نگران نشدم دختر ، دیگه کم مونده بود در رو بشکنم .
در چوبی بود و به راحتی میتونست بشکنه واقعا
_واقعا معذرت میخوام ، چیزی نشده و خوبم نگران نباش ، امممم وسایلی که گفتم رو آوردی ؟
_آره .
رفت سمت ماشین ولی صداشو شنیدم
_دفعه بعدی اطلاع بده ، چیزی شه من مسئولم که بدون فکر و خبر دادن آوردمت اینجا برای بهتر شدن حال و هوات
_باشه
_اینم وسایل
پلاستیکی که گرفته بود سمتم از دستش گرفتم و همزمان گفتم
_برگشتیم هم پول لباسا کلبه و این وسایلو حساب میکنم باهات ، نه نیار که بهم برمیخوره ، اگه به تو برمیخوره به من بیشتر برمیخوره ، هنوز اونقدری دارم که بتونم از پس خودم بربیام
_وقتی برگشتیم حرفشو میزنیم برو
_من حرفمو زدم از حرفمم برنمیگردم تا همینجاشم زیادی لطف داشتی به من
سر تکون داد و رفت سمت ماشین
_برو تو دیگه
لبخند کوچولویی زدم و رفتم داخل و در رو قفل کردم راحت تر بودم اینطور
سه سوت لباسامو با لباسای راحتی عوض کردم موهامو سفت بستم و وسایلی که تو پلاستیک بود رو چیدم رو زمین
دقیقا وسایلی که گفته بودم حتی اضافه تر ، کاری که میخواستم بکنم رو موکول کردم به چندساعت دیگه ، بهتر بود فکر ناهار باشم ، در یخچال رو باز کردم ، رادان خوراکی خریده بود و نگران خورد و خوراک نباشم
با دیدن الویه آماده به جون رادان دعا کردم و نون بسته بندی شده با الویه رو درآوردم نوشابه هم درآوردم و نشستم روی میز کوچولویی که گوشه حال بود و مشغول شدم .
با صدای زنگ گوشیم آخرین لقمه رو خوردم و نگاه شماره کردم اوه اوه بابام بود
جواب دادم
_سلام بر بهترین بابای دنیا
_سلام باباجان خوبی؟
_خوبم شما خوبی ؟ مامان و بقیه خوبن؟ چیزی شده زنگ زدی؟
_خوبیم عزیز بابا نگران نشو ، مگه باید چیزی شه که زنگ بزنم؟
_نه آخه یهویی بود نگران شدم
_چیزی نشده عزیز دلم ، زنگ زدم احوالتو بپرسم
(من واقعا شرمنده ام ، کرونا گرفتم علل حساب اینو داشته باشین فردا صبح ساعت ۱۰ اندازه ۵ پارت بارگذاری میکنم🙂)