سوال مزخرفش را کاملا نشنیده گرفتم :

– فقط … همین بود شهاب ؟

– میشه چیزی به دیگران نگی ؟

– چرا ؟!

– من بد جوری بینیم به خاک مالیده شده ! بابام هی گفت به جای تربیت بدنی برم یک رشته ی مهندسی چیزی … بلکه به یه لقمه نون برسم ! کله شقی کردم … اومدم پی دلم ! … الان اگه بفهمن کارم رسیده به پادویی … هووف !

باز چند لحظه مکث کرد … بعد باز سر بالا آورد و نگاهم کرد و این بار با لحنی ملایم و دوست داشتی ادامه داد :

– ولی نگران نباش … پول خوبی داره ! بهت قول می دم سر یک سال بار و بندیلمون رو جمع کنیم و بریم ! … بریم از اینجا … اصلا بریم تهران …

لبخند تلخ و ضعیفی زدم و زیر لب زمزمه کردم :

– بریم قندهار !

شهاب پرسید :

– چی ؟!

و همان وقت زنگ موبایلش بلند شد … .

شهاب دست من را رها کرد و موبایلش را از توی جیبش در آورد و با نگاه کوتاهی به صفحه اش … پاسخ داد :

– الو مُشتبا !

با شنیدن نام مجتبی گوش هایم تیز شد . شهاب باز گفت :

– این وقت شب ؟ … من الان خونه نیستم !

و با نگاهی به ساعتِ مچی اش …

– خودش گفت ؟

باز یک لحظه گوش کرد و بعد به سرعت از روی زمین بلند شد . دست من را هم گرفت و کشید و هم زمان روی انگشتانم بوسه ی تند و تیزی زد .

– آدرس بفرست برام … الان راه میفتم !

و بدون خداحافظی تماس را تمام کرد . پرسیدم :

– می خوای بری ؟

– کار پیش اومد آیدا جان … ببخش !

– آخه چه کاری این وقت شب ؟ عمه آشا نمی ذاره شام نخورده جایی بری !

ولی شهاب انگار خیلی عجله داشت که حتی جواب من را نداد . فقط دستم را گرفت و با هم برگشتم پیش دیگران .

خداحافظی ناگهانی اش جمع را به کل بهم ریخت . همه هاج و واج مانده بودند که چه اتفاقی افتاده … و تلاش می کردند شهاب را منصرف کنند . سوده از بازوی او آویزان شده بود و مدام با قربان صدقه تلاش می کرد نظرش را عوض کند … و هی به من چشم غره می رفت !

خون ، خونم را می خورد . می دانستم که بعد از رفتن شهاب یک جنگ اعصاب حقیقی با این زن خواهم داشت . نشستم روی صندلی و مشغول خراشیدنِ لاک مشکیِ ناخن هایم شدم !

شهاب بلاخره همه را از سر باز کرد و از خانه ی عمه آشا رفت .

به محض رفتنش … سوده با غضب چرخید به سمت من :

– تو فرستادیش بره یک جایی ؟

بی حوصله تر و عصبی تر از آن چیزی بودم که بخواهم جواب مودبانه ای بدهم ! از کوره در رفته پاسخ دادم :

– حرفا می زنی زن عمو ! من خودم اینجام … بعد شهاب رو کجا فرستادم بره ؟!

و ازش چشم گرفتم و باز سرم را خم کردم روی ناخن هایم … .

***

وقتی از پشت ترک موتور پیاده شد و کرایه ی راهش را پرداخت ، ساعت تقریبا یازده شب شده بود !

انگشتان منجمدش را جلوی دهانش برد و ها کرد … و چرخید و به نمای سفید ویلا نگاهی انداخت .

در دلش رعب و وحشتی احساس می کرد که امیدوار بود بتواند پنهانش کند . جلو رفت و زنگ را فشرد .

بر خلاف تصورش کسی از پشت آیفون پاسخش را نداد … در عوض دری پنجره مانند و کوچک از روی درِ اصلی باز شد و صورتی پهن و زشت آن طرف به شهاب چشم دوخت .

– کیه ؟

– شهابم ! … آقا گفتن … اینجا برسم خدمتشون ! آقا عماد !

لکنت بی اهمیتی گرفته بود که امیدوار بود بتواند آن را مهار کند .

مرد با مکثی نسبتا طولانی و نگاهی مظنون … در را باز کرد .

– بیا تو !

در حیاط دراندشت ویلا تعدادی ماشین مدل بالا پارک بود … و تعدادی مرد جوان هم حضور داشتند که بی حوصله سیگار می کشیدند و گاهی با هم حرف می زدند . به نظر می رسید شوفر یا پیشکار یا بادیگارد باشند … .

مجتبی هم بود … کنار یک نفر دیگر به دیوار تکیه زده بود و سیگار می کشید .

شهاب را که دید … به استقبالش رفت . شهاب با کمی تعجب گفت :

– تو خودتم که اینجایی !

– من هر جایی آقا برن ، هستم !

– که چیکار کنی ؟

مجتبی از سیگارش کام گرفت و به ویلا اشاره کرد :

– آقا اونجا مشغول لاس زدن و قمار کردنه ! … منم باید مراقب باشم کسی تِر نزنه به بساط عیش و نوشش و اخلاقش رو تلخ کنه ! حالا فهمیدی ؟!

– منم باید پیش تو باشم ؟

مجتبی انگار جوک شنیده باشد … خندید :

– نه بابا ! نه !

دو سه پوک محکم و پشت سر هم از سیگارش گرفت و فیلتر سوخته را انداخت زیر کفشش . آن وقت کف دستش را کوبید به کتف شهاب و ادامه داد :

– بیا بریم … آقا سفارش کرده هر وقت اومدی ببرمت پیشش !

هر دو با هم به سمت ویلا راه افتادند . مجتبی گفت :

– من نمی دونم رئیس برای چه کاری احضارت کرده … ولی هر کاری که خواست ، تو رو به ناموست قسم درست انحام بده ! … واگرنه من به گ…ا می رم !

شهاب از گوشه ی چشم نگاهی به او انداخت :

– تو چرا ؟! … تو که پیش مرگِ قسم خوردشی !

– چون من تو رو معرفی کردم بهش ! گند بزنی اول میاد به هیکل من گند می زنه !

گفت و بعد در را باز کرد … .

به محض ورودشان … موجی گرم و سرگیجه آور از موسیقی و دود و بوی عطرهای تند زنانه به صورت شهاب کوبیده شد و پاهایش را سست کرد .

به آن چیزی که می دید … اعتماد نداشت !

خانه ی لوکس و غرق نور … و مردهایی که یا کوکائین اسنیف می کردند یا پای میز بیلیارد و قمار بودند … یا مشغول نوشیدن … و زن هایی که تقریبا عریان در جمع می چرخیدند و با مردها لاس می زدند … .

چیزی درون قلب شهاب آوار شد !

تا قبل از آن هرگز به چنین جایی پایش را نگذاشته بود ! نمی فهمید حالا آنجا چه غلطی می کرد و دقیقا می خواست چه بلایی بر سر زندگی اش بیاورد !

مجتبی با دیدن صورت هاج و واج او ، به تمسخر خندید :

– دهنت رو ببند مگس نره توش !

شهاب به سرعت نگاهش را از بدنِ برنزه و زیبای زنی که نزدیک نرده ها ایستاده بود و مست به نظر می رسید ، گرفت :

– رئیس کجاست مجتبی ؟

– بالا ! به نظرم مشغول قماره !

– لازم بود با من همچین جایی قرار بذاره ؟!

مجتبی باز هم خندید :

– چیه ؟ می ترسی شرافتت زیر سوال بره … باکره ی مقدس ؟!

و از پله کان مرمری که به طبقه ی بالا منتهی می شد … بالا رفت .

شهاب خودش را مجبور کرد به دنبال او برود … در حالی که اینچ به اینچ تنش دنبال فرار از آن جهنم می گشت !

قلبش آن قدر تند می زد که می ترسید صدایش به گوش دیگران برسد … بوی شهوت و فساد زیر دماغش پیچیده بود … مراقب بود نگاهش به سمت زن هایی که اکثرا لخت بودند و به طرز عجیبی هوس انگیز … نلغزد !

بعد صدای مجتبی را شنید :

– رئیس … اینم از شهاب !

شهاب سر بالا گرفت و عماد را دید … که پشت میزِ پایه کوتاهی نشسته و با مردی میانسال مشغول بازی ورق بود !

زنی با بیکینیِ مشکی و موهای بلوندِ یخی … پای میزشان به حالتی شهوت ناک نشسته بود و ماریجوانا می کشید .

شهاب نگاهش را از زن دزدید .

عماد بدون اینکه چشم از ورق هایش بردارد … با خوشرویی گفت :

– آهان … شهاب ! پسر خوبم ! … می دونستم هر جایی باشی ، خودت رو می رسونی !

عادتش بود که نوچه هایش را “پسرم” خطاب می کرد ! … بعد یک ورق روی میز انداخت و رو به مرد میانسال ادامه داد :

– اینم از این ! … دست سوم هم من بردم !

مرد پووفی کشید و ورق ها را روی میز انداخت .

– تو یک رذلِ واقعا خوش شانسی ، شاهید !

عماد تقریبا قهقهه زد … بعد به حالتی فاتحانه و رئیس مآب به تکیه گاه صندلی اش تکیه زد و گفت :

– آره هستم ! ولی تو متاسفانه یک رذل بد شانسی ! حالا تا من با شهاب حرف می زنم … تو می تونی بری پایین خودت رو بسازی ! شاید دست بعدی رو بتونی ازم بگیری !

و بعد با دست به شهاب علامت داد :

– بیا جلوتر !

مرد از پشت میز بلند شد و رفت … و شهاب هم دو قدمی به عماد نزدیک تر شد . باز یک لحظه ی کوتاه نگاهش لغزید به سمت زن … و بعد به سرعت سرش را پایین انداخت .

صدای پر غمزه ی زن را شنید :

– عماد … این پسر جدیدت خیلی خوش قیافه است !

عماد قهقهه زد … شهاب داغ شد و بی اختیار کف دستش را روی پیشانیِ خیس عرقش کشید .

عماد با تفریح به خجالت او نگاه می کرد :

– معرفی می کنم … فتانه ی قشنگ و جادوگرم ، ستاره !

و با علامت دست به مرد جوانی اشاره کرد که خم شده بود و داشت درون لیوانِ نوشیدنی اش یخ می انداخت :

– و ایشون هم همایون ، شوهر ستاره !

شهاب کاملا واضح و مشخص تکان خورد و به خودش لرزید … و بعد نگاه ناباورش نشست روی صورت همایون … .

به دنبال ذره ای ناراحتی یا بی میلی … ولی لبخند دید !

تیره ی کمرش از وحشتی موهوم لرزید ! مگر می شد ؟ … مگر می شد این حجم از بی غیرتی و فساد ؟! … احساس تهوع می کرد !

یک لحظه ی کوتاه خودش را جای همایون گذاشت و آیدای قشنگش را … ولی نه ! نمی توانست حتی فکرش را بکند !

عماد انگار افکارش را می خواند … آن طور که دقیق و مو شکافانه نگاهش می کرد … شهاب از او می ترسید !

خوش اخلاق بود … ولی از آن آدم هایی بود که هر کاری ازشان بر می آمد ! شبیه آفت می ماند !

شهاب در لحظه به خود اعتراف کرد که قاطی شدنش با چنین مردی … اشتباهی مهلک بود !

همایون پرسید :

– برای پسره نوشیدنی بیارم ؟

عماد به سرعت جواب داد :

– نه نه ! قراره بره جایی … نمی شه که مست و پاتیل بفرستمش !

و به مبل مقابلش اشاره کرد :

– بیا بشین شهاب … خستگی در کن !

شهاب مطلقا نمی خواست از آن هم به عماد و نشمه اش نزدیک تر شود … ولی به اجبار جلوتر رفت و روی مبلی که دقایقی قبل متعلق به مرد میانسال بود … نشست .

دست آن زن دراز شد روی زانویش … شهاب بی اختیار پایش را عقب کشید .

از آن زن چندشش می شد !

عماد به همایون اشاره ای کرد :

– برو بسته ی من رو بیار !

همایون به سرعت رفت تا دستور او را اجرا کند … آن وقت عماد از شهاب پرسید :

– دختره توی کَفِته ! … تو هم می خوایش ؟!