رسیدم سر خیابون و ماشین امیرو دیدم ولی از خودش خبری نبود که
امیر:سلام خانم خوشگله کجا میری برسونمتون
_هییی ترسیدم
برگشتم سمتش و با دیدن بستنی های توی دستش چنان ذوق کردم که نگو بستنی ها رو ازش گرفتم و پریدم تو ماشین و شروع کردم به خوردن
امیر:یکیشو برای خودم خریده بودما
هر دو تا بستنیو دهنی کرده بودم یکیشو بردم سمت دهنش گفت: بیخیال نمی خورم دیگه تو بخور
_چون دهنیه میگی
امیر:نه بابا همین که تو بخوری انگارمنم دارم می خورم
_برم برات یکی بخرم؟
امیر:گفتم که نمیخورم
این و گفت و ماشینا روشن کرد و راه افتاد
چقدر من خرم آخه چرا باید دو تا بستنی ها رو دهنی کنم قشنگ معلومه به خواطر اینکه بستنی ها رو دهنی کردم دیگه نخورد
لعنت به من
اینقرر غرق فکر کردن بودم که نفهمیدم چجوری بستنی ها رو خوردم جون به جونم کنند شکمو تشریف دارم
_کیا قراره بیان؟
امیر:عسل کیانا دلوین رها کیان امید محمد ماهان علی رضا
_نمیشد حالا یه امروزو این کیانا نمی اومد
امیر:چرا دختر خوبیه که
_آره خیلی دختره ی چندش
امیر:آخرشم من نفهمیدم تو چرا اینقدر از این بدت میاد
_تو نگاهاشو به خودت نمیبینی؟
امیر:چرا دیدم ولی این برای قبل هست الان عاشق یکی شده اون کی بود اممم آهان اشکان فروزنده انگار یکی از بچه های محلشونه اینجوری که می گفت پسر خیلی خوشتیپه
_وای دوباره این پسره
امیره:مگه میشناسیش
_تا حالا ندیدمش ولی اونی که محبورم باهاش ازدواج کنم همین اشکان فروزنده هستش
اخمای امیر بدجور رفت تو هم
امیر:یعنی چی که محبوری که باهاش ازدواج کنی تو که گفتی هیچ جوره تن به این ازدواج نمیدی
_اشتباه کردم بابا من بمیرمم باهاش ازدواج نمیکنم فقط با تو ازدواج میکنم عشقم
امیر دیگه چیزی نگفت ولی خودم خوب میدونستم که من نمی تونستم جلوی این ازدواج و بگیرم و محبور بودم به قول مامان از دستور آقا جون اطاعت کنم
دیگه تا رسیدنمون حرفی نزدیم وقتی رسیدم امیر ماشین و پارک کرد و پیاده شدیم از همین جا هم میدیدم حیاطش فوق العاده بود خیلی خوشگل بود و چند تا میز و صندلی هم بیرون بود ولی به دلیل سرد بودن هوا کسی بیرون نمینشست وارد رستوران شدیم. نگم براتون داخلش خیلی خوشگل تر از بیرونش بود داشتم مثل ندید پدیدا همه جارو دید میزدم که امید اومد سمتمون دست از دید زدن برداشتم و به امید خیره شدم
امید:حالام نمیومدید چرا اینقدر دیر اومدید
_سلام آقا امید
امید:اهممم سلام
_امید خیلی نامردی چرا قبلا مارا نیوردی بودی اینجا هان
امید:حالا که اوردم تون همین مهمه
امیر:بسه بریم پیش بچه ها
امید:اوه اوه چه عصبی
امیر جلوتر رفت امید رو به من گفت:چشه این؟
_نمیدونم
منم پشت سر امیر راه افتاد.رسیدیم به بچه امیر یه سلام خشک و خالی کرد و نشست
_سلام بر بر و بچ که گل مجلستون اومد
کیانا:تو تیغم نیستی چه به گل
_نه بابا
کیانا:زن بابا
_طلاقش دادیم رفت بابا
دیگه فکر کنم حرفی نداشت.بهش محل ندادم و رفتم پیش عسل نشستم
عسل:چه خبر عروس خانم
_خفه شو الان بچه ها میشنون
عسل:خب بشنون کار خلاف که نمی خوای کنی می خوای ازدواج کنی
_خودتم خوب میدونی که من به غیر از امیر با کس دیگه ای ازدواج نمیکنم اگرم مجبور بشم این کارو بکنم بعد از یه سال ازش طلاق میگیرم بر می گردم پیش امیر پس به خواطر همینم نمی خوام کسی در مورد این موضوع بفهمه فهمیدی
عسل:باشه بابا فقط بهت نگم وقتی دایی این موضوع رو فهمید یه قشقلقی به پا کرد که نگو بعدم قرار شد فردا که اینا میخوان بیان خونتون دایی هم بیاد
_تو از کجا میدونی که فردا شب می خوان بیان؟ من که بهت نگفتم
عسل:مامانت به مامانم گفت مامانم به من من به دایی
_عجیب همه ی فامیل خبر کشیم
کیانا:حتی اینجا هم باید پچ پچاتون به راه باشه بسه دیگه
_اصلا به تو چه ما هر کاری که دوست داریم انجام میدیم
ایشی گفت و روشو برگردون آخ که من چقدر از این بدم میاد
امید:بچه ها یه خبر دسته اول
ماهان:حتما دوباره اژدهای دیوونه
امید:آره از کجا فهمیدی
امید چنان با ذوق حرف میزد که همه ساکت شده بودن وگوش میدادن
ماهان:حالا چی شنیدی این بار
_صبر کن بینم اژدهای دیوونه کیه؟
امید:بزار برات از اول بگم من از بچگی آرزوم بود پلیس باشم ولی خوب از تفنگ وخون و این چیزا میترسیدم ولی پسر عموم بر خلاف من اصلا از این چیزا نمیترسید والانم یه سروان هست تو پخش مبارزه با مواد مخدر همیشه با هزار ترفند ازش درمورد اتفاق های اونجا می پرسم اونم تا حدودی بهم جواب میداد یه روز اومد گفت:یه پسراومده تو اداره مون توی دست چپش و تو انگشت اشارش یه انگشتر خیلی عجیب با طرح اژدها که جای چشماش دوتا یاقوت قرمز هست دستشه همه میگفتن یه ادم روانیه شعار هم داره شعارش هست برای کشتن شیطان باید تبدیل به شیطان شد به خواطر همین هر وقت یه خلافکاری میبینه خیلی سری عوض میشه وتبدیل به یه روانی میشه اون آدم هر چی بی رحم تر باشه این دیوونه تر میشه وتا حالا هیچ کس چهره شو ندیده همیشه هم نقاب میزنه