چهره ارسلان تغییری نکرد و حتی برنگشت نگاهش کند.

_پررو نشو یاسمین. برو…

یاسمین خندید و مقابلش ایستاد و به پنجره تکیه کرد. چشم های ارسلان ماند به نگاه بازیگوشش و پوک عمیق تری به سیگارش زد. شیطنت چشم های او و لبخندش به تنهایی برای دزدیدن دل و دینش کافی بود. از کی اینطور بی قرار شده بود! باز هم انعطافی خرجش نکرد اما ضربان قلبش بالا رفت…

_میشه یدونه به من بدی؟

ابروهای ارسلان بالا رفت و وقتی بی اعتنا به او سیگارش را توی ظرف خاموش کرد، یاسمین با پررویی خودش پاکتش را برداشت و یک نخ از آن بیرون کشید.

ارسلان پوزخندی زد و فقط نگاهش کرد… دخترک سیگار را کنار لبش گذاشت و با فندک مارک او فیلترش را آتش زد.
پوک عمیقی زد و وقتی با مکث دودش را بیرون فرستاد، ارسلان اول با تعجب نگاهش کرد و بعد از چند ثانیه اخم هایش را درهم کشید.

_چند بار کشیدی که انقدر حرفه ای هستی؟

یاسمین خندید:

_چیه فکر کردی اولین بارمه و به سرفه میفتم؟

نگاه عصبی ارسلان توی صورتش چرخید:

_چند بار؟

_نمیدونم، حسابش از دستم در رفته.

ارسلان خواست سیگار را از دهانش بیرون بکشد که یاسمین با طنازی لب هایش را غنچه کرد و دود را از بیرون فرستاد که نفس او بند رفت و تنش لرزید.

دیگر نفهمید چه شد، سیگار را با خشم از دهانش بیرون کشید و چنان لب به لبش چسباند که جیغ دخترک توی گلویش با آن دود خفه شد. دست هایش در هوا ماند و سرش چسبید به شیشه ی سرد پنجره!

ارسلان سیگار را میان دستش مچاله کرد. کف دستش آتش گرفت اما به پای آتشی که در تنش بود نمی‌رسید.
یاسمین با مکث دست دور گردنش حلقه کرد و چنگ انداخت به موهای  سیاه و پرپشتش… نفس جفتشان طعم تلخ سیگار میداد اما قلبشان داشت از سینه هایشان بیرون می‌پرید.

یاسمین بی پروا شده بود. داشت جان میکند اما نمیشد عقب بکشد…حسی توی وجودش مثل آهنربا او را فقط میطلبید. بس بود دیگر! این همه سرکوب و خودداری برای رابطه ای که میان یک مشت احساسات بی پدر غل غل میزد، بس بود. آسمان که به زمین نمی آمد‌. یک بار هم باید به صدای قلبش گوش‌ میداد.

شیطنت کرد و میان بازوهای او تاب خورد و وقتی دست رساند به کمر او و پایین تیشرتش را چنگ زد، ماهیچه های ارسلان منقبض شد. دست هایش دو طرف صورت او روی شیشه مشت شد و پلک باز کرد… یاسمین زل زده به چشم های او لبخند زد و تیشرتش را بالا کشید. همان نگاه یک دنیا حرف را میانشان رد و بدل کرد!

ارسلان کنار لب او نفس زد و دخترک از عمد انگشتانش را روی عضله های بهم پیچیده ی شکم او کشید. قصد داشت با همین سکوت وادارش کند به تسلیم شدن. ارسلان سرگردان میان غریزه و قلب و احساسش، چشمهایش را محکم بست و وقتی نام او را زیر لب صدا زد یاسمین با حرصی وافر و بی هوا پیراهن را از تن او بیرون کشید.

ارسلان جا خورد و نگاهش گره خورد به چشم های براق او که میان تاریکی نسبی اتاق، خواستن را فریاد میزد. طاقت نیاورد و وقتی یاسمین خودش برای بوسیدنش روی پنجه پا ایستاد، با عطش لب زیرینش را به دندان گرفت و تنش را از روی زمین بلند کرد.

دخترک با هیجان جیغ خفیفی کشید و خندید و طولی نکشید و پرت شد روی تشک و تن او رویش حصار کشید. لبخندش داشت جان ارسلان را میگرفت. فکش را بهم سایید و با پنجه هایش روتختی را مشت کرد.
عطر تن او و چشمهایش تب دارش معجون خوبی بود تا تمام اراده اش را ببازد به قلب و غریزه ی مردانه اش!
یک امشب، رحم کردن به دل خودش حقش نبود؟!

یاسمین دست هایش را دور کمر سفت او حلقه کرد و ارسلان می نخورده مست شد. بوسیدش… با جان و دل! بوسه هایش میان درد و نیاز جان گرفت و سر و صورت دخترک را وجب زد. لب هایش که به گردن او چسبید، نفس یاسمین بند آمد. ارسلان سرش را پایین تر برد و لبخند از لب دخترک پرکشید. دست هایش از دور کمر او شل شد… شیطنش بالاخره کار دستش داده بود.

ارسلان عمیق تنش را بویید و لبه ی تی شرت عروسکی او را گرفت و یک آن نفهمید چه شد… چشم باز کرد و تصویر یاسمین تار شد. پلک زد و چهره ی کامران مقابلش جان گرفت. پلک زد و… مثل برق گرفته ها رهایش کرد و روی تخت نشست.

دانه های درشت عرق از پیشانی اش پایین میچکید. بزور دست و پایش را مهار کرد تا سمت یاسمین کشیده نشود. نفسش بند آمده بود که دست دخترک روی بازویش نشست…

_ارسلان؟

صدایش گرفته بود‌. از بغض و حیرت… ارسلان دندان بهم فشرد و بی ملاحظه پسش زد. از روی تخت بلند شد و سمت حمام رفت.

_برو بیرون…

یاسمین هاج و واج نگاهش کرد: چی؟

_گفتم برو بیرون.

تن دخترک از بلندی صدای او لرزید. رنگ از رخش رفت و تمام بدنش نبض گرفت. ارسلان پسش زده بود؟! به همین سادگی؟ حس کرد چیزی به عظمت روی سر غرورش فرود آمد. چیزی توی وجودش شکست و…

با صدای بسته شدن در حمام به خودش آمد. یک آن غرورش را زیر پاهایش دید که سریع بلند شد و هجوم برد سمتش. در را باز کرد و خودش را داخل انداخت…

ارسلان با تعجب سر چرخاند:‌ دیوونه شدی؟

یاسمین با خشم دستش را بلند کرد تا به صورت او بکوبد که ارسلان سریع مچش را گرفت و فریادش به هوا رفت.

_چه مرگته یاسمین؟

یاسمین از شدت حرص نفس نفس میزد:

_مگه من عروسکتم بیشعور؟ فکر کردی کی هستی که باهام بازی میکنی و تا لب چشمه می‌بریم… مگه من بازیچه تم؟

دستش را محکم پس کشید و مشتش را به سینه ی ارسلان کوباند. بغضش ترکید اما اشک به چشمش نیامد…

_تو بیخود میکنی با احساسات من بازی می‌کنی عوضی. تو…

نفس کم آورد. سینه اش با درد تکان خورد و مقابل چشم های به تب نشسته و صورت قرمزش انگشت اشاره اش را تکان داد.

_حالم ازت بهم میخوره ارسلان.

بغض داشت سلاخی اش میکرد که عقب رفت و دهان ارسلان به گفتن هیچ کلمه ای باز نشد. فقط چشم بست و دخترک رفت…

ارسلان به سختی روی پا ایستاد و دستش را بند روشویی کرد. صدای کوبیدن در اتاق توی گوشش پیچید و چیزی از وجودش کم شد. عطر خوش او هنوز توی بینی اش بود. طعم شیرین لب هایش و…

باید یک مشت خاک میریخت روی مردانگی اش!
همانجا کف حمام نشست و اهرم را فشرد. آب سرد ریخت روی تن گر گرفته اش و شوک لرزاندش.  یاسمین مثل هیچ دختری نبود که در لحظه مقایسه‌ اش کند. یاسمین فقط یاسمین بود!