همانطور دست به کمر شلوارک گرفته از رختکن خارج شد و سمت یزدانی که حالا او هم مایو در تنش را با شلوارکی خانگیِ اسپرتی تعویض نموده بود ، راه افتاد .

ـ یزدان .

ـ بله .

ـ این شلوارکت برای من خیلی گشاده .

نگاه یزدان از روی صورت او برداشته شد و اندکی پایین تر رفت و روی دست گندم که محکم کمر شلوارک را گرفته بود نشست .

ـ ولش کن یه لحظه .

ـ نمیشه . ولش کنم از پام می افته .

نیمچه لبخندی بر لب یزدان نشست . سمت گندم راه افتاد و مقابلش تک زانویی زد و تیشرتش را اندکی بالا داد تا لبه شلوارک کامل در دیدش قرار بگیرد .

با بالا رفتن تیشرت در تنش و نمایان شدن خط باریکی از شکمش ، گندم شرمزده گوشه لبش را از داخل گزید .

یزدان بی توجه به شکم صاف و پوست سفید گندم و یا هر چیز دیگری که مطمئناً اگر دختر دیگری غیر از گندم مقابلش ایستاده بود ، برایش جاذبه پیدا می کرد ، کمر شلوارک را محکم به سمت خودش کشید و گره نسبتاً بزرگ و محکمی به کمر شلوارک زد و اندازه اش را ، اندازه دور کمر گندم کرد .

با اتمام کارش ، لبه بالا رفته تیشرت گندم را پایین کشید و روی شلوارک انداخت و صاف و مرتبش کرد …………… گاهی حس می کرد بدون آنکه قصدش را داشته باشد و یا اینکه بخواهد در مقابل گندم به همان یزدان سال های دور بدل می شد ……….. همان یزدانی که تمام زندگی و دغدغه هایش خلاصه می شد در گندم و حمایت کردن از او .

از مقابل پای گندم بلند شد و نگاهی اجمالی به تیپ جدید و اندکی هم مضحک گندم انداخت .

ـ خب حالا دیگه شلوارکت نمی افته .

گندم در حالی که گرمای محسوسی را در جای جای صورتش احساس می نمود ، با ابرو به استخر پشت سر یزدان اشاره کرد .

ـ بریم استخر .

شاید برای خلاصی از این گرمای مزخرف نشسته در جانش ، آب بهترین درمان بود .

یزدان سری تکان داد و به سمت استخر چرخید و زودتر از او وارد محوطه نچندان بزرگ استخر شد و با یک شیرجه ماهرانه در قسمت پر عمق استخر پرید و زیر آب همچون مار ماهی ای شنا کرد .

گندم لبه استخر ایستاد و بلاتکلیف نگاهی به شنای نرم یزدان در زیر آب انداخت . اما طولی نکشید که یزدان به سطح آب آمد و سر از آب بیرون آورد و دستی به صورتش کشید و همه موهای نشسته بر روی پیشانی اش را به عقب راند .

ـ چرا اونجا ایستادی و بِر و بِر من و نگاه می کنی ؟ بپر تو آب دیگه .

ـ گفتم که شنا بلد نیستم .

ـ تو بپر من می گیرمت .

گندم به فاصله یک متر و نیمی میان خودش و یزدان نگاهی انداخت .

ـ آخه تو خیلی از من دوری ………… لااقل یه ذره جلوتر بیا .

یزدان کمی بیشتر جلو رفت و دستانش را به سمت گندم در هوا گرفت :

ـ حالا بپر .

گندم باز اینبار نگاهی به عمق استخر و فاصله ای که میان خودش و یزدان بود ، انداخت ……….. این فاصله جرات پریدن می خواست ، که او نداشت .

زانو خم کرد و لبه استخر چمباته زد و سعی کرد کمی دقیق تر با نگاهش عمق استخر را بسنجد .

ـ اینجا عمقش چقدره ؟