🔥🔥♥️♥️🔥🔥♥️♥️🔥🔥♥️♥️

به محض خروجمون از ساختمون، وحید که انگار منتظرمون بود، به سمتمون حمله کرد و فریاد کشید:

– هرزه من کی دست روت بلند کردم؟!؟!

هر گوهیم که بودم رو ضعیفه جماعت دست بلند نکردم و نمی‌کنم!

این کصشرا چی بود تو و اون دخترخاله هرزت تو دادگاه می‌گفتین؟!؟

جنده بازیای خودتو یادت رفته؟!

کم از بغل این و اون جمعت می‌کردم تو مستی؟!؟

حالا برای من شده بودی مریم مقدس و‌ اشک تمساح می‌ریختی؟!

تمام مدتی که فریاد می‌کشید، وکیلش به زور هیکل ‌گندش رو سعی می‌کرد مهار کنه تا به سمتمون حمله نکنه.

رو به وکیلش داد زدم:

– ولش کنین آقای رحیمی ببینم چه غلطی می‌خواد بکنه مرتیکه.

خوبه هنوز دو ‌قدم هم از دادگاه دور نشدیم.

دلم می‌خواد بیاد جلو نوک انگشتش به ما بخوره تا من به خاک سیاه بنشونمش!

اینکه تو بغل شما پارس کنه که هنر نیست!

آقای‌ رحیمی حینی که از فشار و زور زیاد قرمز شده بود، مثل ‌من فریاد کشید:

– تروخدا خانوم احمدی شما کوتاه بیاین!

جیغ زدم:

– مگه نمیبینین داره صفات خواهر مادرش رو به من و موکلم نسبت میده؟!

من همین الان میخوام ازش شکایت کنم.

خداروشکر هم کلی شاهد زنده دارم هم دوربین دادگاه هست!

وقتی به سمت ساختمون پا تند کردم، رحیمی سریع وحیدی که هاج و واج من و شلوغ بازیام رو نگاه می‌کرد، رها کرده و به سمتم دوید.

– خانوم احمدی لطفا!

ما قبلا باهم کار کردیم، شما که بی منطق نبودین!

موکل من عصبی بود یه چیزی از دهنش در رفت.

من از سمت ایشون از شما عذرخواهی می‌کنم!

بالاخره از حرکت ایستاده و به سمت مرد مو جوگندمی رو به روم برگشتم.

حرفای وحید ذره ای برام اهمیت نداشت، اما اگه الان سکوت می‌کردم، به مدارک جعلیم بیشتر اعتراض می‌کرد و‌ ممکن بود یجایی تقش در بره و همه چی به فنا بره!

– فقط به یه شرط آقای رحیمی!

نفسش رو بیرون فوت کرد و گفت:

– امر بفرمایید.

– به موکلتون بگید اگه یبار دیگه بخواد به موکل من نزدیک بشه یا این حرف هارو تکرار کنه ازش شکایت میکنم و قانونی پیگیرش میشم!

– چشم من بهشون میگم.

بازم عذرخواهی میکنم از جانب‌ ایشون.

لبخند کوچیکی زدم:

– شما چرا آقای رحیمی.

اونی که فقدان تربیتی داره موکلتونه!

پیشنهاد میکنم دیگه همچین کیس هایی رو قبول ‌نکنین، برای آوازتون افت‌ داره!

ازش خداحافظی کرده و حین رد شدن از کنار وحید با بدنم چنان تنه ای بهش زدم که قدمی به عقب برداشت.

با شنیدن قدم های تندی که پشت سرم میومد، فهمیدم ندا بالاخره از بهت در اومده و داره پشت سرم میاد.

هردو سوار ماشین شدیم.

ماشین رو روشن کرده و حینی که عینک آفتابیم رو به چشمم میزدم، نگاهی از گوشه چشم به ندایی که هاج و واج بهم خیره شده بود، انداختم.

ماشین رو به حرکت در اورده و گفتم:

– از من به تو نصیحت، همیشه سلیطه بازی جوابه!

اصلا ورق رو برمی‌گردونه!

(از منه پیرزن به شما نصیحت،

خیلی وقتام جواب نمیده😂🙋🏻‍♀️)