ـ فکر کن مربیم زن بوده ، الان این چه کمکی به یادگیری تو می کنه ؟

گندم با دیدن نگاه چپ چپ یزدان ، آرام نگاهش را از او گرفت و سمت و سوی دیگری فرستاد .

شاید این سوالش از نظر یزدان مسخره و بی مورد به نظر می رسید ، اما قضیه برای او تماماً فرق می کرد …………… با توجه به تغییرات رفتاری که در یزدان در طول این چند ایجاد شده بود ، خوب می دانست آموزش دیدن یزدان آن هم توسط یک مربی زن ، امکان ندارد دوره شنایشان خیلی هم بی حاشیه و خشک و خالی سپری شده باشد .

ـ اول از همه این لباس بدبخت من و ول کن که انقدر کشیدیش ، نخ کش شد ………….. یه نفس عمیقم بکش و دوباره روی آب دراز بکش و خودت و رها کن .

قلب گندم دقیقاً جایی میان حلقش می کوبید ………… نمی دانست چرا یزدان دست از سر شنا یاد دادن او برنمی دارد .

اجباراً دستانش را از لباس او جدا کرد و باز هم به همان شیوه قبلی روی آب دراز کشید و این بار هم این یزدان بود که دستش راستش را جایی میان حد فاصل گردن و قفسه سینه او گذاشت و دست دیگرش را زیر پای او فرستاد .

ـ حالا خودت و کاملاً روی آب رها کن و تمرکز بگیر .

یزدان از او تمرکز می خواست ، اما مگر دستان بزرگ و گرم او اجازه ای برای تمرکز کردن می داد ؟؟؟

ـ می خوام دست راستم و عقب بکشم گندم ………… همین مدلی آروم روی آب بمون و نفست و خیلی آهسته از طریق دهنت بیرون بفرست . برای خالی کردن نفست هیچ عجله ای نکن . آهسته و آروم .

تمام جان گندم تنها برای برداشته شدن دستان یزدان دل دل می کرد …….. شاید نفس بیرون فرستادن و انجام دادن تک به تک دستوراتی که یزدان به او می داد آخرین چیزهایی بودند که برای او اهمیت داشت .

یزدان خیلی آرام دست راستش را عقب کشید و اجازه داد هیجان نشسته در عروق گندم اندکی فروکش کند .

ـ دیدی اونقدرها هم که فکرش و میکردی سخت نیست …….. آفرین حالا می تونی بلندشی که حرکت بعدی و یادت بدم .

برای بلند شدن از سطح آب دست و پایی زد که یزدان بازوی او را گرفت و او را معلق روی آب نگه داشت و گندم دستی به صورت خیسش کشید .

یزدان او را به قسمت کم عمق تر که لااقل پاهایش به کف استخر برسد برد و خودش مجدداً به سمت قسمت پر عمق برگشت .

ـ نگاهت و به حرکت دست و پاهای من بده …….. ببین من چطوری روی آب شنا می کنم و چطوری و با چه روشی دست و پاهام و رو سطح آب تکون میدم .

گندم که حس می کرد با ایجاد همین اندک فاصله ای که میان خودش و یزدان ایجاد شده بود ، نفسش راحت تر از ثانیه های قبل بالا می آمد ، نگاهش کرد و موهای پخش و پلا شده دور و اطراف صورتش را همه به عقب فرستاد . دیگر نه جان تحمل این چنین هیجان مزخرف را داشت و نه دلش می خواست چنین اضطراب مسخره ای که قلبش را به دهانش می آورد ، به دوش بکشد .

ـ امروز از صبح تو استخری ………. میگم اگه خسته شدی ، می خوای آموزش شنات و بذاریم برای یه زمان دیگه ………. یا اگه می خوای می تونی یه مربی شنا برام بگیری .

یزدان هم موهای نافرمان ریخته شده بر روی پیشانی اش را با دست به عقب راند و نگاهش را سمت او کشید :

ـ من خسته نیستم ، اما اگه تو خسته شدی ، می تونیم بریم تو .

گندم نفس عمیقی کشید ………….. خیلی مسخره بود اگر که بهانه خسته شدن می آورد ، آن هم دقیقاً زمانی که هنوز نیم ساعت از ورودشان به استخر نگذشته بود .

ـ نه من که امروز کار خاصی انجام ندادم ………… بیشتر به خاطر خودت گفتم .

ـ من خوبم ، پس می تونیم به کارمون ادامه بدیم .