یزدان در حالی که حس می کرد ، ذغالی میان شیارهای مغزش جای گرفته که اینگونه از گوش هایش بخار بیرون می زند ، نفس عمیقی کشید و آرام تر از قبل پرسید :

ـ می تونه چی ؟

ـ می تونه من و هم مثل بقیه دخترهاش ……. بفروشه ………….. می گفت از قِبل من پول خوبی در می یاره .

یزدان کمر صاف کرد و ابروانش را بالا داد و لبخند یک طرفه ای بر روی لبانش نشاند ……………. لبخندی که نه از سر مهر بود و نه از سر محبت …………. و یا حتی چیزی که بشود اسم پوزخند رویش گذاشت ……………. انگار یزدان به واقع همان فرشته مرگی شده بود که در زمان گرفتن جان آدمی ، لبخندی خوفناکی تحویل آدم مقابلش می دهد .

این لبخند تمام زنگ خطرها را هم زمان با هم در گوش گندم به صدا درآورد ……………. زنگ خطری که می گفت ، طوفانی عظیمی در راه است .

ـ اون مرتیکه خودش با دستای خودش گورش و کند .

گندم خودش را تکان داد ………….. مغزش مدام و پی در پی هشدار فرار صادر می کرد …………… اینکه بهتر است ، زمان را بیش از این از دست ندهد و از مقابل این مرد خشمگینی که رو به رویش ایستاده ، فرار کند .

تکان دیگری به خودش داد ………….. خلاص شدن از میان پنجه های قدرتمند یزدان ، به همین راحتی ها هم به نظر نمی رسید . هم توان می خواست و هم قدرت . باید مغزش را به کار می انداخت ……… برای رهایی از دست او باید فکری می کرد .

با رسیدن فکری به سرش ، از گوشه چشم و آرام به پشت پایش نگاهی انداخت ………… فاصله آنچنانی با استخر نداشت . می توانست با پرت کردن خودش به درون استخر ، حواس یزدان را برای ثانیه هایی از بحثی که میانشان باز شده بود ، پرت کند و از شر این سوال و جواب کردن ها خلاص شود .

شنا بلد نبود ……….. حتی تا آن زمان هم پایش را درون هیچ استخری نگذاشته بود ، اما از یک چیز اطمینان خاطر داشت …………… اینکه امکان نداشت یزدان اجازه دهد برای او اتفاق بدی بی افتد ……….. می دانست اگر خودش را به درون این قسمت استخری که حتی نمی داند ، چه مقدار عمق دارد ، بی اندازد ، یزدان به سرعت برای نجات او دست به کار می شود و برای بیرون کشیدن او درون استخر می پرت .

نفس عمیقی کشید و چند بار پلک زد ………… نگاهش را به باغ پشت سر یزدان داد و جوری تظاهر کرد که انگار چیز عجیب و غریبی مقابل چشمانش ظاهر شده . اندک اندک چشمانش را گشاد کرد و با ترسی نمایشی به پشت سرش یزدان نگاه کرد .

یزدان که نیمی از حواسش به گندم بود ، با دیدن چشمان گشاد شده او و نگاهی که انگار رنگ و بویی از ترس گرفته ، با همان ابروان درهم تنیده ، آرام و اندکی هم کنجکاو برای دیدن چیزی که گندم از دیدنش تا این حد متعجب شده بود ، سر به پشت چرخاند .

گندم به سرعت دست به کار شد و در یک حرکت آنی ، با منتها علیه زوری که در جانش وجود داشت ، با تمام قدرت خودش را عقب کشید که بازویش را از میان پنجه های یزدان آزاد شد .

با رها شدن تنش از دست یزدان و معلق شدنش در هوا جیغ گوش خراشی کشید و درون آب افتاد و در صدم ثانیه ای تمام گوش و دهانش را آب گرفت .

یزدان که با حرکت بی هوای گندم سرش به سرعت به سمت او چرخیده بود ، با دیدن افتادنش به درون استخر و دست و پا زدنش برای آمدن به روی آب ، بدون فوت وقت به درون استخر پرید و چنگ به بازوی او زد و او را به سمت خود کشید و بالا آورد .

گندم وحشت زده ، در حالی که حس می کرد ضربان قلبش به روی هزار رفته ، دستانش را به دور گردن یزدان حلقه نمود و خودش را به او چسباند و فاصله را به صفر رساند …………. تا حالا تجربه افتادن در آبی اینچنین عمیق نداشت . ترسیده بود ،اما خوشحال بود که تمام حدس و گمان هایش درست از آب درآمده بود و یزدان بدون کوچکترین تعللی برای نجات او به درون آب پریده بود .

یزدان یک دست به دور کمر گندمی که آنچنان به تنش چسبیده بود که انگار می خواست به درون پوست او رسوخ کند ، حلقه کرد و به سمت لبه استخر شنا نمود .

ـ تو دیوونه ای ؟

گندم حلقه پایش را به دور کمر او تنگ تر کرد و با وحشتی که در تنش نشسته بود ، خودش را بیشتر به او فشرد .

ـ نمی دونم .

یزدان دست به لبه استخر گرفت :

ـ پات و بذار روی این نرده های لب استخر و آروم برو بالا . من پشتتم ، حواسم بهت هست . برو .

گندم در حالی که می ترسید حلقه پاهایش را از دور کمر او آزاد کند ، با اندکی تعلل ، پاهایش را باز کرد و روی نرده ها گذاشت و خودش را از او جدا کرد و بالا رفت .