_ بهتره درست صحبت کنی بهار هیچ میفهمی چی داری میگی ؟!
نفسم رو با عصبانیت بیرون فرستادم دیگه داشت باعث عصبانیت من میشد
_ خواهش میکنم‌تمومش کن کیانوش چرا داری اینطوری میکنی آخه دوست داری من بمیرم ؟
_ نه
_ پس این بحث رو تمومش‌کن
کیانوش ساکت شده داشت به من نگاه میکرد بعدش گذاشت رفت انگار فهمید حق با من هست و این درست ترین کار دنیا بود ، دیگه واقعا داشتم دیوونه میشدم تموم این قضایا باعث میشد من روانی بشم ، وقتی میدونستم بهادر زنده هست اما خودش رو کیانوش معرفی کرده و زن داره
* * * *
_ بهار
_ جان
_ واقعا متاسف هستم دوست نداشتم اینطوری بشه من به بهادر قول داده بودم همیشه ازت مراقبت کنم اما تو همیشه غمگین هستی
کیانوش و پرستو همینطور بوسه و مامان گیسو هم بودند که بابا داشت همچین حرفایی میزد
تلخ خندیدم‌ :
_ بهادر اگه خودش بود اجازه نمیداد اشک تو چشمهام جمع بشه همیشه باهام خوب رفتار کرد از وقتی مرد دنیای منم تموم شد حتی نتونستم درست حسابی پیش پسرم باشم و همین داره اذیتم میکنه
_ مقصر خودت بودی
به سمت بوسه برگشتم و پرسیدم :
_ چرا ؟
_ چون باید فراموشش میکردی دوباره ازدواج میکردی بعدش بنظرم عاشقش نبودی چون زن کیانوش شدی .
_ اول اینکه فکر نمیکنم تو هیچوقت عاشق شده باشی وگرنه اینطوری نمیگفتی بعدش من همیشه عاشقش بودم و هستم هیچ چیزی این رو عوض نمیکنه بعدش کیانوش خیلی خوب میدونه چرا زنش شدم نیاز نیست تو بگی !

بعدش به سمت بیرون راه افتادم که کیانوش دنبالم اومد دستم رو گرفت و بهم توپید :
_ چرا داری همچین چیزی میگی ؟!
اصلا نمیدونستم چی باید بهش بگم رسما بیخیالش شده بودم اما اینطوری هم اصلا نمیشد
_ ببین کیانوش واقعیت هم اینه ازدواج من و تو بخاطر این بود ک …
وسط حرف من پرید :
_ بهت تجاوز کردم ؟
ساکت شدم حالا که میدونستم بهادر هست دوست نداشتم با حرفام اذیتش کنم .
_ تجاوز بحثش جدا هستش چون مست بودی ، اما من بخاطر پسرم زن تو شدم
گوشه ی لبش کج شد ؛
_ یعنی من و دوست نداری ؟!
_ نه
_ هنوزم بهادر رو دوستش داری ؟!
_ اون شوهرم هستش چرا نباید دوستش داشته باشم آخه بعدش عشق من و بهادر یه عشق خیلی …
_ شکنجه آور بود
اخمام بشدت تو هم فرو رفت :
_ حق نداری اینطوری بگی
_ چرا ناراحت میشی ؟!
آره ناراحت میشدم واسه همین حق نداشت همچین چیزی به زبون بیاره
_ میخوام یه چیزی رو بهت بگم
_ چی ؟
_ هیچکس نمیتونه جای بهادر رو تو قلب من بگیره همیشه دوستش داشتم و دارم
_ پس چرا گفتی فوت شده ؟
_ مگه واقعیت نیست ؟
ساکت شد چون نمیدونست چی باید بگه همیشه خودشون انکار میکردند
* * * *
_ بهار
سرد گفتم :
_ بله
_ بهتره دست از اذیت کردن کیانوش برداری ، یه جورایی تو باعث شدی همه اذیت بشن
بلند شدم بوسه لیاقت نداشت حتی بخوام جوابش رو بدم در این حد واسم چندش آور شده بود

_ بهار تو چیزی شنیدی ؟!
خونسرد داشتم بهش نگاه میکردم اصلا متوجه این حرفش نشده بودم که چرا داشت اینطوری میگفت اما بی شک یه قصد و نیتی داشت که من‌نمیتونستم بفهمم چیه امیدوار بودم بفهمم چرا اینطوری برخورد میکنه
_ نه مثلا چی باید فهمیده باشم ؟!
نفس عمیقی کشید و گفت :
_ رفتارت عوض شده خیلی زیاد
همچنان ساکت شده داشتم بهش نگاه میکردم بیش از حد مشکوک بود
_ نشده تو اینطوری فکر میکنی .
دیگه واقعا حسابی کلافه شده بودم دوست داشتم مشکلات من خیلی زود حل بشن
_ کیانوش
_ بله
_ شما چیزی از من مخفی کردید ؟
_ نه
_ پس نیاز نیست بترسی من فقط میخوام دیدم نسبت به زندگی عوض بشه همین
ساکت شده داشت به من نگاه میکرد انگار اصلا متوجه این حرف من نشده بود
_ خیلی عجیب داری صحبت میکنی !
_ من ؟!
_ آره
گوشه ی لبم کج شد
_ من عجیب نشدم خودت دوست داری اینطوری به خودت بگی من عجیب غریب شدم .
کیارش سری تکون داد و گذاشت رفت اما مشخص بود حسابی خشمگین شده
خندیدم این تازه اولش بود باید اعتراف کنی بهادر هستی من اصلا قرار نیست به روی تو بیارم .
* * * *
_ تو بعد طلاقت قراره چیکار کنی ؟
بوسه همچین سئوالی پرسیده بود کی جز اون میتونست سئوال های تکراری بپرسه
_ نمیدونم شاید عاشق شدم دوباره ازدواج کردم یه پدر خوب واسه پسرم پیدا شد
پرستو با عصبانیت گفت :
_ نیاز نیست تو دنبال پدر خوب واسه بهنام باشی مشخص بود همیشه داداشم رو دوستش نداری فقط بخاطر پولش باهاش بودی همین

با شنیدن این حرفش خندم گرفته بود انگار فیلم سینمایی بود که من بخاطر پول زن داداشش شده باشم رسما این دختر عقلش پریده بود ، در حالی که داشتم بلند میشدم خیلی خونسرد جوابش رو دادم :
_ من همیشه عاشق داداشت بودم اما شاید تو بفهمی چرا اینطوری کرد
یه تای ابروش بالا پرید :
_ چیکار کرد ؟
_ خیلی زود کشته شد
بعدش بلند شدم که پرستو با عصبانیت گفت :
_ منظورت چیه ؟!
لبخندی بهش زدم ؛
_ منظور خاصی نداشتم
نفسش رو با عصبانیت بیرون فرستاد :
_ مطمئن باشم ؟!
_ آره
دیگه هم واقعا داشت مزخرف میگفت حسابی باعث میشد حوصله ی من سر بره
* * * * *
_ بهار
_ بله
_ اگه بفهمی بهادر زنده هستش چیکار میکنی ؟!
خیره به چشمهای کیانوش شدم انگار شک کرده بود که داشت همچین سئوالی از من میپرسید پس باید یه جوری جوابش رو میدادم که شکی توش نباشه
_ تو میخوای قلب من رو به آتیش بکشی ؟!
_ نه
پوزخندی بهش زدم :
_ کاملا مشخصه قصدت چیه اما بهتره همیشه این رو بخاطر داشته باشی من چقدر بهادر رو دوستش داشتم و دارم هیچکس نمیتونه جای اون رو واسه ی من پر کنه اگه دیدی زن تو شدم همش اجبار بود ، شاید بقیه ندونن اما خودت خوب میدونی
_ جواب سئوال من این نبود !
_ اگه بهادر زنده باشه خیلی خوشحال میشم هر جا باشه فقط خوشحال باشه نفس بکشه واسم کافیه
_ پیشش نمیری ؟
_ نه
_ چرا ؟
تلخ گفتم :
_ چون تو باعث شدی من همیشه شرمنده اش باشم !
_ من
_ آره
_ چرا این و میگی ؟
_ تو به من تجاوز کردی مجبور شدم زنت بشم اما بهادر اگه ببینه فکر میکنه بهش خیانت کردم هیچوقت نمیاد پیشم ازم متنفر میشه میدونم همش بخاطر تو میشه .

کاش میشد بهم بگه بهادر هستش خیلی دلتنگش شده بودم از طرفی انقدر قلبم رو شکسته بود که اصلا حد نداشت دیگه واقعا داشتم عقلم رو از دست میدادم اصلا نمیدونستم چی باید بهشون بگم خیلی سخت بود
_ بهار
به سمت کیانوش برگشتم و با صدایی که حسابی گرفته شده بود گفتم :
_ بله
_ هیچوقت دوست نداشتم تا این حد ناراحت بشی هر کاری کردم بخاطر خودتون بود .
_ بخاطر پسرم بهنام شاید یه روزی ببخشمت پس ازش محافظت کن چون تنها یادگاری هست که از بهادر دارم تنها چیز با ارزش من تو این دنیا هستش
_ بعد تموم شدن این قضیه میری پیش مادرت مشهد ؟
_ اگه بهنام رو بهم بدن آره
_ منظورت چیه ؟
_ خانواده بهادر خیلی عوض شدند واسه همین حسابی اعصاب من به هم ریخته شده
_ یعنی اونا بهنام رو ازت جدا میکنند ؟!
_ آره
_ اصلا همچین چیزی نیست داری اشتباه میکنی خیلی زیاد !
هیچ اشتباهی در کار نبود من واقعا میدونستم همچین کاری انجام میدن
_ بیخیال مهم نیست اصلا
_ کیانوش
_ جان
_ من خیلی واست ناراحت میشم
چشمهاش گرد شد
_ چرا ؟
_ چون خیلی تنها هستی به من بدی زیاد کردی اما بخاطر پسرم هم که شده میبخشمت
خندید
_ من تنها نیستم کسای زیادی رو دارم نیاز نیست واسه ی من ناراحت بشی بهتره ….
وسط حرفش پریدم :
_ بهتره دلم واسه ی خودم بسوزه آره ؟
نفس عمیقی کشید :
_ من همچین منظوری نداشتم واسه همین اگه میشه فراموشش کن
ساکت شده داشت به من نگاه میکرد مشخصه همه چیز خیلی درهم پرهم شده
_ مهم نیست
بعدش بلند شدم که پرسید ؛
_ کجا ؟
_ پیش پسرم خیلی وقته درست حسابی نتونستم پیشش باشم خودت ک میدونی
میدونست منظورم چیه بخاطر اتفاقاتی بود که اینجا افتاده بود
_ من مواظبش باشم مطمئن باش
_ هستم !
مطمئن بودم مراقبش هست چون میدونست پسر خودش هست ‌….