_ واسه ی چی اومدی اتاق من ؟
اخماش رو تو هم کشید و گفت :
_ بسه هر چقدر باهات مدارا کردم دیگه داری شورش رو درمیاری
با شنیدن این حرفش چشمهام گرد شد چی داشت واسه ی خودش میگفت
_ ببینم تو دیوونه شدی ؟!
_ نه اصلا
گوشه ی لبم کج شد
_ مشخصه دیوونه نشدی و این همه داری واسه ی خودت قصه میبافی
_ بهار
_ چیه
_ نزار عصبانی بشم
با تمسخر گفتم :
_ مثلا عصبانی بشی چیکار قراره بکنی ها ؟
_ خیلی کارا از دستم برمیاد
_ مشخصه
دوست داشتم عقلش سرجاش بیاد اما انگاری کلا از دستش داده بود
_ برو بیرون کیانوش برو پیش زنی باش ک دوستش داری و قرار نیست طلاقش بدی
یهو خندید
_ حسودیت شده
_ به کسی حسودیم میشه ک عاشقش باشم نه یکی مثل تو پس برو بیرون
اخماش بشدت تو هم فرو رفت :
_ بفهم چی میگی
_ میفهمم
_ من شوهرت هستم
_ به زودی زود طلاق میگیرم ازت و از دستت خلاص میشم حالا ببین
با شنیدن این حرف من قهقه ای زد
_ به همین خیال باش ک طلاقت بدم
_ طلاقم میدی مطمئن باش اون هم خیلی زودتر از اونی ک فکرش رو بکنی
_ تو روانی شدی
_ نه
_ بسه برو بگیر بخواب چرت و پرت نگو هم اینقدر سرم و خوردی
_ عوضی شدی کیانوش خیلی زیاد
عصبانیش کرده بودم اما داشت خودش رو کنترل میکرد تا چیزی نگه بلایی سر من نیاره

_ من عوضی شدم ؟!
_ آره
بازوم رو تو دستش گرفت و با خشم رو به من غرید :
_ میکشمت و زنده زنده دفنت میکنم تا بفهمی عوضی کیه میفهمی
پوزخند صدا داری بهش زدم :
_ همین کارت فقط مونده بود ک انجامش بده ذاتا تو همچین آدمی هستی
_ دوست داری قاتل بشم مگه نه ؟!
_ نه
_ مشخصه
خواست بیاد سمتم ک ایستادم خیره خیره نگاهش کردم تا بلکه دست برداره
یهو ایستاد
_ نشونت میدم
بعدش از اتاق خارج شد ، همونجا نشستم شروع کردم به گریه کردن رسما با کار هاش باعث میشد قلب من حسابی شکسته بشه
* * * *
_ بهار
_ جان
_ میشه بگی چرا داری اون شکلی به من نگاه میکنی ؟!
متعجب شدم و گفتم :
_ چ شکلی ؟!
_ نگاهت عجیب هستش و پر از حرف
نمیدونستم چی باید بهش بگم رسما قاطی کرده بود اما مشخص بود داره خودش رو کنترل میکنه وگرنه روانی میشد وقتی این شکلی درباره اش صحبت میشد
_ یه چیزی بگم از دستم عصبانی نمیشی ؟!
_ نه
_ با کیانوش دعوات شد ؟!
_ آره
_ چرا ؟
_ خودش باعثش شد
_ تو هم اینقدر از دستش عصبانی نباش میشناسیش ک دیگه
_ آره میشناسمش پست شده
لب گزید
_ بهار
_ چیه !
_ این شکلی نگو
با عصبانیت خندیدم اصلا مگه میشد چیزی بهش نگم رسما رد داده بود

_ بهار
_ جان
_ چرا داری اون شکلی به من نگاه میکنی ، اتفاق بدی پیش اومده ؟!
_ نه طرلان چیزی نشده خودت یکم حال من رو درک کن این روزا حسابی تحت فشار هستم تو ک باید بهتره متوجه شده باشی
با شنیدن این حرف من غمگین شد و گفت :
_ آره حق داری
کاملا حق با من بود و خودش هم متوجهش شده بود ولی خوب نمیشد چیزی بهش گفت
دستم رو تو دستش گرفت :
_ به من نگاه کن
تو چشمهاش زل زدم ک پرسید :
_ چیزی شده ؟!
_ نه
_ مطمئن باشم ؟!
_ آره
فقط یه ناراحتی بود ک میگذشت واسه ی من عادی شده بود بلند شدم ک گفت :
_ کجا ؟
_ برم بیرون هوا بخورم سر درد گرفتم
_ قبل رفتن بهشون بگو
_ تو حیاط هستم بعدش نترس من چیزیم نمیشه
بعدش از خونه خارج شدم تو حیاط داشتم واسه ی خودم قدم میزنم اما هنوزم فکرم مشغول بود
یهو کسی بازوم رو گرفت ، ایستادم به سمتش برگشتم کیانوش بود متعجب شدم ؛
_ چیزی شده ؟!
_ واسه ی چی اومدی حیاط ؟
یه تای ابروم بالا پرید
_ نباید میومدم ؟
_ نه وقتی شرایط انقدر خطرناک هستش خیلی داری لجباز میشی
دوست نداشتم باهاش دعوا کنم واسه ی همین گفتم :
_ اومدم هوا بخورم فقط مشکلی نیست برمیگردم داخل
بعدش خواستم برم ک گفت :
_ وایستا
ایستادم سئوالی بهش نگاه کردم
_ چت شده ؟
_ چیزیم نشده
_ پس چرا انقدر سرد هستی ؟
_ سرد !
_ آره
_ نیستم تو اینطوری فکر میکنی

با چشمهای ریز شده داشت به من نگاه میکرد انگار خودش هم متوجه حال بد من شده بود
سرش رو با تاسف تکون داد
_ چیشده دوباره چرا همش داری از من فاصله میگیری هان ؟!
با شنیدن این حرفش عصبانی شدم دوست داشتم سرش فریاد بکشم داد و بیداد کنم اما چ فایده
_ تو باعث این حال من شدی میفهمی وگرنه من اینطوری نمیشدم اصلا
پوزخند صدا داری زد :
_ من باعث حال بد تو شدم ؟!
_ آره
_ میدونی چیه تو واسه ی خودت توهم زدی وگرنه من باعث حال بد هیچکس نشدم
نمیدونستم دیگه چی باید بهش بگم اما انگاری سکوت بهتر بود
خواستم برم ک صداش بلند شد :
_ بهار
_ بله
_ تو عاشقم بودی !
_ عاشق کسی بودم ک دوستم داشت بهم همچین دروغ بزرگی نگفته بود
_ اجبار میدونی یعنی چی ؟
_ اجبار تو خیانت بود
_ خیانت ؟
_ بوسه چرا همراهت هستش اونم به عنوان زن تو چرا باید همچین چیزی باشه ؟
دستی لای موهاش کشید :
_ نمیتونم الان بهت چیزی بگم میفهمی ؟
_ چون دوستش داری
_ نه
_ پس چی ؟
_ بخاطر شما
_ بخاطر ما ؟
_ آره
_ باشه اگه بخاطر ما هستش پس راستش رو بهم بگو ببینم چخبره
ساکت شده داشت بهم نگاه میکرد مشخص بود حسابی تو قلبش آشوب به پا شده بود
_ میگم اما وقتش باید برسه