_ وقتی عاشق بشی میتونی من و درک کنی ، جدایی از معشوقت خیلی سخت میشه واست !.
بعدش بلند شدم راه افتادم داخل حیاط همراهم اومد و پرسید :
_ چرا پیش خانواده خودت نرفتی ؟
_ مامانم مشهد زندگی میکنه پیش خانواده اش دوست نداشتم پسرم اونجا بزرگ بشه دوست داشتم پیش خانواده پدرش بزرگ بشه همه چیزش مثل پدرش بشه
_ اما الان مجبور هستی بری ‌.
_ درسته مجبور هستم واسه همیشه برم اما من واقعا دوستش داشتم نمیتونم بفهمم مامان چرا انقدر عوض شد یهو اون واقعا در حق من مادری کرده درست مثل پرستو باهام رفتار میکرد .
_ در ظاهر شاید اما در باطن نه ، هیچکس از قلب یکی دیگه خبر نداره
با تاسف سرم رو تکون دادم :
_ درسته
_ بهار
_ بله
_ خونه داری مگه ؟!
_ آره یه جایی هست میرم بعدش دنبال کار نیمه وقت میگردم کاری که باید از اول انجام میدادم اما هنوز دیر نشده .
_ بهار من واست یه پیشنهاد دارم !
با چشمهای ریز شده بهش خیره شدم و گفتم :
_ چه پیشنهادی داری ؟
_ میتونی واسه من کار کنی .
_ چه کاری ؟
_ یه خونه جدید خریدم نیاز دارم یکی آشپزی کنه خونه رو تمیز کنه میدونم پیشنهاد مناسبی نیست اما وقت زیاد نمیخواد ، میتونی بیشتر کنار پسرت باشی درآمدش هم خوب هست ، میتونی بهش فکر کنی .
_ باید خونه تو زندگی کنم ؟
سرش رو تکون داد ؛
_ آره
_ اما …
وسط حرف من پرید :
_ نیاز نیست نگران باشی همه چیز آماده هست میتونی واسه یه مدت کوتاه باشی بعدش هر جایی دوست داشتی بری اما این شغل خوبیه یه زن مسن با خانواده اش هم به عنوان سرایدار هستند
_ میشه بهش فکر کنم ؟.
سرش رو تکون داد :
_ البته !.

باید پیشنهاد کیانوش رو قبول کردم ، اینطوری میتونستم از پسرم هم مراقبت کنم رفتم پایین که فقط مامان تو آشپزخونه بود
_ بهار
سرد جوابش رو دادم :
_ بله
_ بشین میخوام باهات صحبت کنم .
نشستم روبروش زل زدم بهش منتظر بودم ببینم چی میخواد بهم بگه چند تا نفس عمیق کشید و شروع کرد به حرف زدن :
_ تو دوست داری بری مستقل زندگی کنی برو اما اجازه نمیدم بهت که یادگار پسرم رو با خودت ببری بهار من دوستت داشتم فقط به عنوان عروس و مادر نوه ام اما حالا که وقتش شده راهمون از هم جدا بشه بهتره یه سری چیز ها مشخص بشه من دوست ندارم بهنام همراه تو باشه تو مریض هستی به سختی از پس خودت برمیای چطور میتونی مراقب بهنام باشی ؟
اشک تو چشمهام جمع شده بود ناباور بهش خیره شده بودم چجوری میتونست همچین حرفایی به من بزنه چجوری دلش میومد هنوز تو شک شنیدن حرفاش بودم زیادی واسم سخت بود
_ شما واقعا آدم بدی هستید
با شنیدن این حرف من با عصبانیت بلند شد و داد زد :
_ من بعد مرگ پسرم بهت پناه دادم یه مریض روانی بودی برات پرستار گرفتم کمکت کردم خرجت با من بود حالا میگی بد هستم ؟
بلند شدم خیره به چشمهاش گفتم :
_ شما خوبی های زیادی در حق من کردید که فراموش نمیکنم اما بد بودن امروز شما رو هم هیچوقت فراموش نمیکنم ، پسرم رو با خودم میبرم اجازه نمیدم پیش شما باشه اون تنها چیزی هست که دارم .
بعدش خواستم برم که فریاد کشید
_ اجازه نمیدم بهنام رو با خودت ببری
به سمتش برگشتم
_ دست شما نیست .
بعدش راه افتادم داخل سالن شدم که دستم رو کشید و داد زد :
_ اتفاقا دست منه و نمیزارم نوه ی من و جایی ببری ، شاید اگه بهادر با دختر خواهرم ازدواج میکرد الان زنده بود
_ چرا این همه مدت سکوت کردید ؟
با تنفر لب زد :
_ چون بهنام کوچیک بود ، چون آدم ترحم انگیزی شده بودی الان که داری گورت رو گم میکنی هر قبرستونی میخوای برو اما اجازه نمیدم نوه ی من باهات بیاد .

چشمهام رو محکم روی هم فشار دادم چطور تونست همچین چیزی بهم بگه لبخند تلخی روی لبهام نقش بست خیره به چشمهاش شدم و گفتم :
_ من هیچوقت نمیدونستم شما تا این حد نسبت به من احساس بدی دارید .
_ من هیچوقت دوستت نداشتم فقط بخاطر خوشحالی پسرم وانمود میکردم دوستت دارم فقط همین میمونه مطلب آخر که باید بفهمی این هست من اجازه نمیدم بهنام پیش تو باشه .
_ من پسرم رو با خودم میبرم حتی اگه به قیمت این باشه که ‌…
_ بهنام با تو میاد چون پسر توئه
با شنیدن این حرف کیانوش ساکت شدم به سمتش برگشتم که مامان گرفته گفت :
_ کیانوش
کیانوش با اخم بهش خیره شد :
_ چجوری میتونید باعث بشید یه مامان از بچش جدا بشه هان ؟
مامان دستی به صورتش کشید
_ من همچین چیزی نمیخوام اما ….
_ بهنام با مادرش میره شما نمیتونید مانع باشید .
مامان ساکت بود سریع از آشپزخونه خارج شدم که بابا رو دیدم به سمتش رفتم و گفتم :
_ شما هم از من متنفر هستید !؟
سرش رو به نشونه ی منفی تکون داد :
_ نه
_ پس چرا مامان این همه سال وانمود به دوست داشتن من کرد وقتی تا این حد نسبت به من تنفر داشت ؟
چشمهاش گرد شده بود با شک پرسید :
_ چرا همچین چیزی میگی ؟
_ مامان خودش گفت .
_ دروغ گفته
پوزخندی بهش زدم :
_ آره مشخص بود
بعدش از کنارش رد شدم سمت اتاق بهنام رفتم پسرم راحت گرفته بود خوابیده بود ، غمگین بهش خیره شدم همیشه دوست داشتم پیش خانواده پدرش بزرگ بشه تا فراموش نکنه هر چیزی که به باباش مربوط میشه اما با کاری که مامان انجام داد مجبور هستیم بریم ‌.

تموم وسایل های پسرم و خودم رو جمع کردم ، صبح خیلی زود بیدار شده بودم بعد خوردن صبحانه قبل اینکه کیانوش جایی بره صداش زدم :
_ کیانوش
به سمتم برگشت و گفت :
_ بله
_ میشه چند دقیقه صحبت کنیم ؟!
با شنیدن این حرف من سرش رو تکون داد
_ البته بیا بریم داخل حیاط چون بعدش من باید برم جایی .
_ باشه
همراهش رفتیم سمت حیاط چند دقیقه ساکت بودم نمیدونستم چجوری بهش بگم که خودش گفت :
_ خوب نمیخوای بگی چیشده !؟
نگاهم رو بهش دوختم و گفتم :
_ من میخوام بیام پیشت کار کنم فقط میتونی از امروز بهم جا بدی وسایلم رو بیارم و همراه پسرم بیام ؟
کمی ساکت بهم خیره شد
_ چرا همچین تصمیمی گرفتی !؟
_ من این همه سال مامان رو صادقانه دوستش داشتم اما اون همیشه از من متنفر بوده و فقط نقش بازی میکرده میخوام با پسرم یه زندگی بسازم میخوام مثل باباش مرد بشه .
کیانوش ابرویی بالا انداخت و پرسید :
_ الان زن عمو رو دوستش نداری ؟
تلخ خندیدم :
_ مگه میشه دوستش نداشته باشم ؟ من دوستش دارم خیلی زیاد حتی بعد شنیدن حرفاش که باعث شد قلبم شکسته بشه واسه همین هیچ بی احترامی نمیکنم ، مامان به گردن من حق داره .
کیانوش لبخندی محوی روی لبهاش نشست
_ چمدون هاتون رو آماده کردی ؟
_ آره
_ پس بریم بالا من وسایل شما رو میارم تو ماشین میبرمتون خونه خودم از این به بعد اونجا زندگی میکنید اگه واست سخت نباشه .
با تشکر بهش خیره شدم همین که بهم جا و کار میداد خیلی خوب بود ، چه سختی میتونست واسه من داشته باشه ، سخت اینجا بود که مامان دوستم نداشت و فقط داشت نقش بازی میکرد
_ بهار
با شنیدن صداش به خودم اومدم و گفتم :
_ بله
_ چیشده چرا غرق شدی ؟