چشمام گرد شد و یادم نمیومد بهش گفته باشم با جاوید همکلام شدم
از تعجب خواستم چیزی بگم اما یهو شیرینی پرید تو گلوم و شروع به سرفه کردن کردم…
تو جام نیم خیز شدم و با چشمای سرخ شده از سرفه زیاد خیره به فرزان بودم که خوسرد رو مبل روبه روم نشسته بود و انگار نه انگار من دارم این وسط خفه میشم و همین طور که سرفه میکردم بریده بریده کلمات نامفهومی گفتم:
_بیا دا…رم خف..خفه..بز..ن ب…پشتم…
وقتی دید سرفه هام تمومی نداره پوفی کشیدو از جاش بلند شد
چند بار محکم زد پشتم که از ضرب دستش سوختم و دستش و گرفتم و بعد چند بار سرفه کردن نفس عمیقی کشیدم و هوا رو به ریه هام فرستادم و با اخم نگاهم و به فرزان دادم که بالا سرم ایستاده بود و با صدای گرفته توپیدم
_یعنی یه نفر جلوت جونم بده تو عین خیالت نیست؟
هیچی نگفت و سر جاش دوباره نشست که پشتم و به خاطر ضرب دستش ماساژ دادم
عجب ضرب دستی داشت مثل گرز رستم بود انگار… با اخم بهش خیره شدم که لب زد
_خب؟!
_نمیدونم داری چی میگی من با جاوید هم کَلا…
پرید وسط حرفم
_عجب… حالا بگو چی گفت
خیره تو چشمای عسلیش گفتم:
_اصلا مگه مهمه؟
_آره
اره عصبی و جدیش باعث تعحبم شد… آره ای که گفته بود پر خشم بودو باعث شد فقط نگاهش کنم چون این برای فرزان همیشه خنثی تعجب آورد بود و انگار خودشم متوجه رفتارش شد که دستی رو صورتش کشید و این بار خونسرد تر ادامه داد
_آوا بگو چی گفته بهت
_گفت که من شدم وسیله ی…
سکوت کردم و منتظر نگاهم میکرد تا بقیه جملم و بگم اما سرم و انداختم پایینو لب زدم:
_اون شب تو عمارت آقا بزرگ
پشت عمارت! من تورو به عنوان یه دوست و همراه دیدم… من صادقم کلا تو کل زندگیم صادق بودم با این که چوب این صادق بودنمم خوردم و میتونم بگم تنها صداقتی که نداشتم چند وقت پیش بود که تو روی جاوید وایسادم و قُپی اومدم که دیگه تموم شدست رابطمون اما درکل آدم صادقیم
وَ متنفرم از کسی که از صداقتم سواستفاده کنه از آدمای دو رو بدم میاد هر چند هر کی تو این زمونه دو رو باشه بُرده
_حرفتو بزن!
نگاهمو بهش دادم
_پشت عمارت آقا بزرگ وقتی من و توی آغوشت نگه داشتی و نزاشتی از بغلت بیرون بیام متوجه حضور جاوید شده بودی نه؟!
برای این که حال رقیبت و بد کنی من و تو آغوشت نگه داشتی؟
نیشخندی زد
_این چه سوالیه؟
_میخوام بدونم واقعا وسیله ارضا روح مریضتم یا جاوید مثل من فقط تو اون لحظه یه چیزی گفته
