×

صدای قلبش که به گوشم می‌رسید دوست داشتم گریه کنم از فرط خوشحالی که بچم سالمه!

نگاهم به دکتر بود که روبه ما گفت:

_اگه پسر شه اسمش و چی میزارین؟

با این حرف چشمام گرد شد

_پسره!؟

_نه نگفتم پسر که گفتم‌ اگه پسر شد

برای یک لحظه حضور جاوید یادم رفت و بدون فکر گفتم

_جابان!

همین که کلمه از دهنم پرید بیرون نگاهم و به جاوید دادم که با اخمای درهم خیره بود بهم و من تازه فهمیدم چه گندی زدم… نگاهم و ازش نمیگرفتم که صدای پزشک باز بلند شد

_دختر باشه چی!؟… باباش شما بگو

جاوید بدون این که نگاهش و ازم بگیره گفت:

_جانان!

از کلمه ای که گفت متعجب شدم که پشت بند کلمه ای که گفت ادامه داد

_خانمم قبلا انتخاباش و یه جورایی کرده جز این نمیشه گذاشت… به این اسم شناختم بچمو!

دکتر بی توجه به کنایه جاوید که نشون میداد هنوزم شک داره بچه مال خودش باشه شایدم به خاطر جابانی که گفتم از روی لج این حرف و زده بود گفت:

_خب پس یه جانان خوشگل و سالم دارید

با پایان جمله دکتر نفس عمیقی کشیدم که برای یک لحظه جاوید اخماش از بین رفت و نگاهش و ازم‌ گرفت و روبه دکتر گفت:

_دخترِ!؟

_چیه پسر میخواستی؟

تک خنده ای کرد

_برعکس!

متعجب از رفتارای ضد و نقیضش خیره به لبخندش بودم اما همین که نگاهش رو صورتم اومد خندش محو شد و چهرش باز بی تفاوت شد

×××

“روزا پشت سر هم میگذره و من این جا تو خونه جاوید مثل یه زندانی گیر افتادم!… انگار زندانی شدم تو یک خونه بزرگ اما هیچ اعتراضی نمی‌کنم انگار خودمم حوصله بیرون و آدمای بیرون و ندارم!… جاویدم برعکس جهنمی که گفته بود بیخیالم شده طوری که اصلا کار به کارم نداره حتی بعضی روزا اصلا نمی‌بینمش چون وقتی میاد خونه که من خوابم… انگار نمیخواد من و تو خونش ببینه!

این بد نیست چون این کارش خیلی بهتر از زخم زبوناشِ ولی یه جورایی حس می‌کنم حضورم اذیتش میکنه و تو خونش یه موجود اضافیم و مجبورِ من و نگه داره اما مهم نیست این روزام میگذره!… میدونی فرزان همه ی عطراش و امتحان کردم ولی هیچ کدوم از عطراش بوی عطری که می‌زنه رو نمیده چون من تازه فهمیدم این بوی بدنشه که من و از خود بی خود میکنه!.. ولی بازم مهم نیست من چقدر دوست دارم سرم و تو سینش کنم و بوی عطر تنش و به ریه هام بفرستم!… حتی مهم نیست که تو این اوضاع تنهای تنهام!”

ارسال و زدم و این پیامم مثل صدتا پیام دیگم براش ارسال شد… نفس عمیقی کشیدم و دستم و رو شکمم گذاشتم و زیر لب گفتم:

_مهم تویی دخترکم ولی یه نصیحت!… وقتی بزرگ شدی و خواستی بین اون کسی که عاشقشی با اونی که عاشقته یکی و انتخاب کنی اونی که عاشقته رو انتخاب کن چون!… چون اونی که عاشقشی اگه مثل بابات باشه خون به دلت می‌کنه

از جام بلند شدم و مثل این چند روز تو این ساعت قدم برداشتم سمت اتاق جاوید و وارد شدم!… نگاهی به تختش که روش بهم ریهته بود کردم و سمتش رفتم… بالشتی که رو تخت بود و برداشتم سمت بینیم بردم و نفش عمیقی کشیدم!

بوی خوبش که تو بینیم پیچید محکم بغلش کردم و دوباره نفس عمیقی کشیدم تا بوش وارد ریه هام شه!… مثل یه آدم معتاد تو خلسه بودم که صدای متعجبش باعث شد متکارو ول کنم و دست پاچه سمتش برگردم

_داری چیکاری میکنی!؟

فقط نگاهش کردم و درک نمیکردم این ساعت از روز خونه چیکار داشت!… حرفی نداشتم که نگاهش و به متکا پایین پام داد و بعد با مکثی گفت:

_باید باهم حرف بزنیم