میتونم علت پارت ندادن شما رو بپرسم

سلام خدمت همگی..
من بیشترتون رو میشناسم ولی هیچ وقت صحبت نکردم و خواننده خاموش بودم..
ولی نتونستم حرفامو نزنم.

اول اینکه دوستانی که اومدن انتقاد کردن درست و ادم باید انتقاد پذیر باشه. ولی عزیزان انتقاد داریم تا انتقاد، اومدی هرچی از دهنت در اومده گفتی اخرشم میگی انتقاد پذیر باش؟؟ اگر واقعا ناراحتی نخون تا مبادا از وقت گران بهات گرفته بشه.
نگاهی به سن اداجون نمیکنم یا هر نویسنده ای..
هر ادمی بخواد موفق بشه از هر سنی میتونه شروع کنه.
شما اگر تو رشته نقاشی حرفه داری .. الانتو نگاه نکن به روزایی نگاه کن که خودتم از ی دایره و صورت کشیدن ساده شروع کردی
نویسندگی واقعا عالیه
قلم ادا واقعا خوبه
میتونه با چندتا کتاب خوندن و مطالعه بیشتر خودشو بکشه بالا
ولی انصاف نیست بیای اینطوری بتوپی بهشون
یا خیلی دیدم تو همین سایت دارین به نویسنده ها بابت قلمشون بی احترامی میکنین

ادا جان عزیزم من هم سن توام خوب درکت میکنم
به حرف هیچکس توجه نکن
من مطمئنم ی روزی برای کتابات له له میزنن

پر قدرت ادامه بده عزیزم

سلام خدمت نویسنده عزیز، ادمین سایت و البته همه دوستان خواننده.
فکر کنم همه منو تو این مدت دیگه شناختن روی سایت. علوی هستم، 35 سالمه، از 12 سالگی دارم می‌نویسم. در حال حاضر به جز شغل مهندسی آب که بهش مشغولم، به اسم مستعار منتقد ادبی، همکار تحقیقی چند نویسنده هستم و خودم هم گاهی کاغذ سیاه می‌کنم.
نمی‌دونم نویسنده عزیز این رمان چند ساله است، نمی‌دونم چقدر وقت تحقیق گذاشته، نمی‌دونم قبل از نوشتن چقدر شخصیت‌های داستانش رو زندگی کرده، اما چند نکته مهم رو داره که اثرش رو لایق این می‌کنه که وقت بذارم و مطالعه‌اش کنم.
1- تخیل زیبا و روانی که داره. چفت و بست ماجراها جذابه. برای من که جذابه
2- جرآت در نوشتن. من تا 16 سالگی حتی یکی از نوشته‌هام رو ندادم کسی بخونه، 4 سال نوشتن و تل‌انبار کردن! خیلی خیلی خوشحال می‌شم که کسی مبتلا به این ترس نباشه.
3- احترام به مخاطب و وقت گذاشتن برای نظرات خواننده. که هم تو این رمان دیدم هم نویسنده خدمتکار عمارت درد این اخلاق رو داره و پیگیری می‌کنه نظرات رو
اما نویسنده یا در کل هر شخصی که قصد داره خالق باشه باید چند قابلیت رو هم یاد بگیره،
اول: همه نظرات رو بشنوه و از نکات مفید و آموزنده‌اش یا لحن خنثی (تأکید می‌کنم با لحن خنثی) نت برداری کنه، باقی‌مونده رو تو دو کاسه بریزه، به نظرات مثبت بگه خیلی ممنون، به فحش و فضیحت‌ها بگه به کتف چپم! تموم شد و بره برای بعد! متوقف تعریف و تمجید بدگویی و ناسزا نشه
دوم: تا می‌تونه بخونه، ترجیحاً آثار برتر رو بخونه، به نظرم خارج از ژانری که می‌نویسه بیشتر بخونه، چون تو اون ژانر خوندن موجب الگوبرداری ذهنی می‌شه که نهایتش کشته شدن خلاقیت خودش و کپی زدن ناخواسته می‌شه.
سوم: الان داستانت رو بنویس، بذار سایت تا ما بخونیم. نکات بالا رو هم رعایت کن. بعد از اتمام کارت یک هفته اصلاً بی‌خیال نوشته‌ات بشو و فاصله بگیر. بعد دوباره این داستان رو بخون. به عنوان یک بازیگر که قراره که نقش یکی (فقط یکی) از شخصیت‌ها رو بازی کنی، احساسات درونی و حالات خودت رو، حتی حالات چهره‌ات رو، لباسی رو که تخیل می‌کنی اون لحظه به تن داری و …. خلاصه همه چیز رو به داستان اضافه کن. باز سه روز فاصله و بعد شخصیت بعدی. اگه 9 شخصیت اصلی و حاشیه‌ای مهم داری (رهگذرها رو کاری ندارم، اونا که هستند و در مقطع یا کل داستان نقش دارند) همه رو زندگی کن و بنویس.
حالا دوباره قیچی باغبانی بردار و همه اضافات رو حذف کن. و توی حذف ظالم باش! خیلی از اطلاعاتی که توی نویسنده داری رو نباید من خواننده داشته باشم، اما اتصالات اصلی رو هم نبر! کار یه باغبان فضای سبز رو در نظر بگیر که داره به یک شمشاد شکل می‌ده. یک درخت که به شکل یک زرافه در میاد.
شما الان داری شمشادت رو می‌کاری، شمشاد شما بسیار زیباست. من از خوندن چیزی که می‌نویسی لذت می‌برم. با بازنویسی چند باره، برای خودت یک شمشاد خیلی خیلی پربرگ و متراکم ایجاد می‌کنی، بعد از اون طرافه رو از شمشاد بیرون بکش! تخیل و داستان شما، گیاه اولیه‌است عالی انتخاب شده، حالا نیاز به بازنویسی داری، هرچه بیشتر بازنویسی کنی داستانت پرتر و مناسب‌تر برای شکل دهیه، ایجاد شکل زرافه از این توده پربار سبز، هنر قلم شماست. و می‌دونم که می‌تونید.
ببخشید که پرگویی کردم و مثال عجیب و غریب زدم.
شدیداً منتظر بقیه داستان هستم. هم داستان شما، هم داستان خدمتکار عمارت درد که نمی‌دونم مال کدوم دوستمونه.

حالا به نظرم یه کاغذ بردار، و دو سبد، اگه پیشنهاد خوبی تو متن من و البته دیگر نظرات دیدی، بدون لحن و بدون تعریف‌ها یا انتقادات بنویس، تعاریف و انتقادات رو هم تو دو سبد دو طرف بذار. کاغذ رو نگه دار، و هر دو سبد رو با گفتن از همه‌تون ممنونم، تبدیل به کود پای درخت کن😉😉😉😉
به هیچ کس هم بر نخوره که حرفش کود درخت شده! به هر حال هر درختی برای رشد کود لازم داره

تموم کنید این مسخره بازیارو بابا خوشتون نمیاد با احترام بای بای
اصن گیریم ما تعریف کردیم ادا برا ما میزاره اصن زمان ادا گوه نخنون بابا