هانا با دو به سمت حیاط رفته نایلون های میوه را از دستان برادرش گرفت ، لبخند زد و با 

لودگی گفت : حالا همچین حول نمی کردی سمیه جایی نمی رفت به هر حال ترافیک بوده

از طعنه ی مسخره ی خواهر نمکدانش اخم هایش در هم رفته با هم به سمت در حال حرکت کردند

هانا ابتدا سرخوش داخل شده ، آرمین ایستاد ، مکث کرد ، نگاهش را به زمین دوخت و با گفتن با اجازه ای داخل شد

آرمین بود دیگر ، چه بسا به محرم نامحرم معتقد بود

مذهبی بزرگ شده بود

داخل شد و نگاه عاشق و بی قرارش در نگاهی عسلی تلقی کرد و در قلبش زلزله ی هزار ریشتری به پا شد آن گونه که لرزید !

سودابه لبخند زده به آرمین چشم دوخت ، دامادش میشد دیگر ….

اما این میان کسی از حال سمیه خبر داشت ؟ تنها همان یک ثانیه که نگاهش در نگاه آرمین گره خورد ، یک طوری شد ، واضح بگویم وجودش را غم ، ترس ، و عشق اسیر کرد

رو دروایسی که با خود نداشت برده ی عشق شده بود و نمی خواست برده ی عشق بماند 

نگاهش را از نگاه آرمین گرفت ، که چه مگر این خیرگی ها حاصلی داشت جز ضربان شدید قلبش و عرق نشسته بر پیشانیش ، با ترس سلامی آهسته سر داده صدای آرمین را شنید که با سودابه احوالپرسی کرد

زنعمویش هم لب زد : آرمین جان برو لباساتو عوض کن بیا

راست می‌گفت دیگر لباس های بیرون به تن داشت خب

چشمی گفته به سوی اتاقش روانه شد و باری دیگر نگاهش روی سمیه ثابت شد

چرا سمیه از او نگاه گرفت ؟ چرا نگاهش نمی کرد و آرمین چه مقدار دلتنگش بود ، لبخند زد و به اتاق رفت تا لباس هایش را با لباس راحتی تعویض کند