جلوی در آرایشگاه ایستاده زنگ را محکم فشرد نزدیک ده ثانیه دستش روی زنگ بود که کمی بعد آتوسا با روسری
شالی سبز رنگ و مانتویی جلو باز صورتی جلوی درب آرایشگاه و رو به روی پیام عصبی ظاهر شد
خشمگین به پیام نگریسته با اخم تشر زد : چته چخبرته ؟
پیام نگاهی به صورت معشوقه اش انداخته دست از زنگ برداشت دهانش را کج کرد و با ژستی طلبکارانه و قلبی که شکسته بود لب زد : چرا جواب منفی دادی ؟
اخم آتوسا غلیظ تر شده غرید : چون جواب منفی دادم باید پا شی بیای اینجا دم در آرایشگام ؟
تازه این آرایشگاه را تأسیس کرده بود
صدای دلگیر پیام را شنید : چرا گفتی نه آتوسا ؟
آتوسا ابرویی بالا داده گفت : چه توقع دیگه ای داشتی ؟ واقعا باید جواب مثبت می دادم ! پیام ! بابام راضی نیست مامانمم راضی نیست ، تو آدمی نیستی که بتونی منو خوشبخت کنی ! معیار من واسه خوشبختی پول و پله نیست
چیزی که برای من مهمه شرافته ، پاک بودنه چیزی که تو نداری ! چه انتظاری از منو خانوادم داری ؟ بیان منی که تا حالا بدن داداشم که محرممه لمس نکردم بدن به تویی که هر شب ی دختر تو بغلت می ندازی ؟
توبه ی گرگ مرگه قول اصلاح شدن دادی ولی نمیشی نمی تونی ترکش بدی بهت اعتماد ندارم
با حرص و چشمانی که بغض در آن جولان می داد صورت معشوقه اش را رصد کرد
نگاهش را به آسفالت روی زمین دوخته با صدایی که از غم گرفته بود گفت : ولی من ازت ی فرصت می‌خوام آتوسا با قلب من بازی نکن !
نگاهش را به چشمان کلافه ی آتوسا دوخت !
_ آتوسا …. من بدون تو میمیرم نمی تونم
داد و بیداد از روزی یا شبی که دلی بشکند و دلبر نبیند !
صدایش مشهود از عشق ، بغض و ناله هایی از سوی قلب شکسته ی خود بود !
بار دیگر به چهره ی زیبای آتوسا نگریست ، منتظر پاسخ آتوسا بود که آتوسا تند گفت : باشه پیام !
بعد بدون حرف و زود وارد آرایشگاه شد و همین یک جمله ی کوتاه روزنه ای امید در دل پیام انداخت ، یعنی می توانست اندکی هم شده امیدوار باشد ؟ باید خودش را اصلاح می کرد نباید به خاطر غریزه ی مردانه اش عشقش را از دست می داد این بار نمی گذاشت شانس داشتن اتوسایش به باد برود