بعد از چند بوق ممتد صدای بم آرمین را که با خستگی آغشته شده بود را شنید : الو ….
_ سلام بر خان داداش گلم
هانا بود دیگر دختر نمکدان ! خسته و در موضعی که حوصله ی مزه بازی های هانا را نداشت گفت : بگو !
اخمی کرده به صفحه ی موبایلش نگریست ، برادر مغرور بد اخلاقش بود دیگر !
_ هیچی فقط خواستم بگم به سمیه زنگ زدم گفت پیامکش براش اومده تشکر هم کرد
می دانست برادرش در عین غرور عاشقانه دلتنگ سمیه است و معترف نمی شود
با نام سمیه بی اراده تصویر زیبای دخترک چشم عسلی برایش تجسم شده ، لبخندی تلخ به لب زد
همین ؟
گفته بود پیامکش برایش آمده است و ممنون ؟ مگر آرمین به دنبال تشکر او بود ؟
دوست داشت غرورش به او اجازه دهد با سمیه تماس بگیرد اما نمیشد
توقع داشت سمیه به این فراق و قهر چند روزه که زیادی دلتنگ صدایش کرده بود پایان دهد و با تماسی هم او و هم قلب بی قرارش را شاداب سازد
اما گویی سمیه قصد چنین کاری نداشت و به همان تشکر نزد هانا اکتفا کرده بود
صدای هشدار دهنده ی هانا را شنید : الو داداش ؟
برای کتمان غم گرفتگی مواج در صدایش گلویی رسا کرده گفت : باشه هانا
بعد هم تماس را قطع کرده گوشی قدیمی اش را در جیب شلوار گشاد جافی اش انداخت دست بر ته ریشش کشیده

نگاهش روی دستانش خیره ماند ، تاول زده بودند و اثر زخم داشتند

اما گلایه نمی کرد که برای وصال به یار راضی به هر زجر مضاف دیگری بود اما این میان شاید که نه قطعا یک تماس کوتاه یک دقیقه‌ای از جانب سمیه خوشحالش می کرد و به او انگیزه ای می بخشید که با قوای بیشتری سختی های وارد بر خود را حمل کند

اما حیف که سمیه شعور این تماس را نداشت و قلب آرمین را خراشیده بود

آرام از جا برخاست ، از ساعت استراحتش چیزی نمانده بود و باید دوباره به کار می افتاد حتی با این حال که تنش کرخت شده‌ بود و احساس ناتوانی می کرد